àn jiàn
àn yuè
àn xí
àn liàn
àn lùn
àn jiǎn
àn zhì
àn mó
àn dìng
àn dú
àn bǐ
àn fù
àn yǔ
àn jiǔ
àn shāng
àn lì
àn cì
àn pèi
àn qī
àn xiàn
àn wén
àn dīng
àn xùn
àn jù
àn qǔ
àn tún
àn xù
àn xià
àn jū
àn ǒu
àn xún
àn jūn
àn lǐ
àn zhì
àn qiú
àn líng
àn cí
àn diào
àn jiē
àn shuō
àn dàn
àn dǔ
àn zé
àn yù
àn jué
àn jué
àn tǎo
àn jiǎ
àn xún
àn nài
àn bān
àn hé
àn xié
àn lín
àn shěng
àn jū
àn fā
àn jiàn
àn bīng
àn nà
àn shā
àn yuàn
àn zuì
àn shí
àn wèi
àn xiào
àn yā
àn shì
àn jí
àn wèn
àn qiāo
àn xíng
àn yuè
àn fǔ
àn xuǎn
àn lè
àn yè
àn bù
àn jīn
àn pāi
àn yǎn
àn bǎn
àn shí
àn fǎ
àn yàn
àn mó
àn wǔ
àn chá
àn jié
àn yā
àn dá
àn shì
àn tián
àn chéng
àn jǐ
àn hú
àn hé
àn jié
àn kòu
àn mài
àn běn
àn yì
àn zhèng
àn nà
àn zhāng
àn zhào
àn jǔ
àn hē
àn gé
àn yīng
àn yīn
àn gē
hǎi wèi
hòu wèi
shān wèi
zǔ wèi
yán wèi
yín wèi
jiū wèi
tiáo wèi
yì wèi
xiān wèi
jué wèi
dǐng wèi
èr wèi
fěng wèi
wán wèi
shén wèi
guò wèi
dú wèi
tǔ wèi
jì wèi
cù wèi
cù wèi
xiǎng wèi
yuán wèi
shí wèi
àn wèi
tǐ wèi
lǔ wèi
kǒu wèi
dì wèi
huí wèi
dàn wèi
zhēn wèi
jiāng wèi
dān wèi
pí wèi
duì wèi
nán wèi
chún wèi
bǎi wèi
dān wèi
kǔ wèi
zī wèi
yī wèi
xiāng wèi
xìng wèi
sè wèi
dān wèi
sī wèi
hé wèi
là wèi
rén wèi
guài wèi
kuàng wèi
qù wèi
hòu wèi
shì wèi
lù wèi
gē wèi
miào wèi
màn wèi
qí wèi
chéng wèi
jiān wèi
biàn wèi
jiáo wèi
cháng wèi
gān wèi
yì wèi
běn wèi
gòu wèi
qīng wèi
chuò wèi
qì wèi
wǔ wèi
chǔ wèi
shāng wèi
yǒu wèi
gāo wèi
zǎn wèi
xì wèi
lùn wèi
liè wèi
pín wèi
nuǎn wèi
nì wei
jiā wèi
gǔ wèi
shuǐ wèi
chòu wèi
lèi wèi
pǎo wèi
jiā wèi
hán wèi
zuǐ wèi
chī wèi
chěng wèi
fá wèi
rù wèi
yì wèi
jiē wèi
qīn wèi
shèng wèi
pǐn wèi
biàn wèi
le wèi
jùn wèi
shī wèi
qì wèi
tí wèi
wán wèi
dàn wèi
pī wèi
guǎ wèi
yú wèi
róng wèi
huàn wèi
qíng wèi
měi wèi
wú wèi
xún wèi
jiāo wèi
là wèi
shēng wèi
zhēn wèi
cí wèi
lán wèi
tián wèi
kūn wèi
zāo wèi
fēng wèi
gāo wèi
méi wèi
⒈ 寻味，寻求真谛。
引清李栻《＜金漳兰谱＞跋》：“亲朋过访，遗以《兰谱》。予按味再三，尽得爱之养之之法。”
按àn(1)（动）本义：（用手或指头）压：（用手或指头）压(2)（动）压住；搁下：～下。(3)（动）抑制：～捺住心头怒火。(4)（动）用手压住不动：～住。(5)（介）依照。(6)（动）〈书〉考查；核对。(7)（动）（编者、作者等）加按语：编者～｜～时｜～脉｜～期｜～语｜～需分配。
味读音：wèi味wèi(1)（名）物质所具有的能使舌头得到某种味觉的特性：～道。(2)（名）物质所具有的能使鼻子得到某种嗅觉的特性：气～。(3)（名）意味；趣味：兴～。(4)（动）辨别味道。(5)（量）中药配方；药物的一种叫一味：三～药。