lìng xī
lìng xīng
lìng qì
lìng cháng
lìng ài
lìng zhǔn
lìng diǎn
lìng wèn
lìng jū
lìng gé
lìng dàn
lìng yuàn
lìng guān
lìng zǐ
lìng dé
lìng qì
lìng mó
lìng wén
lìng xù
lìng dàn
lìng yīn
lìng zūn
lìng cái
lìng dá
lìng rén
lìng róng
lìng hé
lìng zhuàng
lìng jiàn
lìng cí
lìng fāng
lìng shì
lìng wáng
lìng mǔ
lìng chēng
lìng qǔ
lìng zhèng
lìng jūn
lìng wēi
lìng měi
lìng lìng
lìng cái
lìng pīng
lìng fù
lìng huì
lìng pǐ
lìng fàn
lìng zhēn
lìng zhī
lìng xù
lìng pì
lìng bāng
lìng lì
lìng lù
líng hú
lìng guǐ
lìng xiǎn
lìng jiǎ
lìng mèi
lìng yuē
lìng bǐng
lìng yuè
lìng gǔ
lìng sì
lìng jiǔ
lìng yán
lìng cǎo
lìng kǔn
lìng zhì
lìng táng
lìng ài
lìng yǐn
lìng yù
lìng shàn
lìng láng
lìng pú
lìng shàng
lìng jié
lìng shǐ
lìng zhǐ
lìng míng
lìng tú
lìng tǎn
lìng chén
lìng zhāng
lìng chì
lìng shì
lìng sì
lìng zhǔ
lìng cī
lìng yōu
lìng qīn
lìng shēng
lìng dì
lìng zhèng
lìng shì
lìng zú
lìng wàng
lìng sè
lìng yí
lìng shè
lìng jì
lìng qí
lìng cí
lìng yóu
lìng gōng
lìng xù
lìng yǐ
lìng yìn
lìng qī
lìng pén
lìng zhòng
lìng nián
lìng shū
lìng zhōng
lìng shū
lìng zī
lìng piào
lìng rì
lìng zé
lìng pái
zhé sì
jiàn sì
gēn sì
fǔ sì
jì sì
guò sì
shì sì
huáng sì
lái sì
zuǎn sì
zhǒng sì
chū sì
dí sì
lìng sì
jì sì
wú sì
miáo sì
fěi sì
jué sì
fá sì
bù sì
bào sì
qiú sì
hòu sì
luàn sì
chǔ sì
guó sì
chéng sì
fǎ sì
shì sì
hóng sì
lì sì
sì sì
hái sì
zhī sì
xuè sì
rù sì
kāi sì
gū sì
guǎng sì
⒈ 指才德美好的儿子。
引唐孙过庭《书谱》：“代传羲之《与子敬笔势论》十章，文鄙理疏，意乖言拙，详其旨趣，殊非右军 ……岂有貽谋令嗣，道叶义方，章则顿亏，一至於此！”
宋王禹偁《五哀诗·故尚书兵部侍郎琅玡王公祐》：“鲤庭有令嗣，凤阁登仙署；两制列门生，九原应自许。”
⒉ 用为称对方儿子的敬词。
引宋王安石《答郏大夫书》：“承教，并致令嗣埋铭祭文，发挥德美，足以传后信今，感惻岂可胜言！”
《剪灯馀话·田洙遇薛涛联句记》：“张大喜，开宴，待为上宾，且谓百禄曰：‘令嗣晚间免回，可令就宿舍下。’ 百禄许之。”
敬称他人的儿子。
1. 上级对下级的指示：命令。法令。朝（zhāo）令夕改。
2. 古代官名：县令。令尹。尚书令。
3. 使，使得：令人兴奋。
4. 时节：时令。节令。
5. 美好，善：令名。令辰。令闻（好名声）。
6. 敬辞，用于对方的亲属或有关系的人：令尊。令堂。令岳。令郎。令爱。
7. 短的词调（diào ），散曲中不成套的曲（多用于词调、曲调名）：小令。如梦令。
嗣读音：sì嗣sì(1)本义：诸候传位给嫡长子。(2)（动）接续；继承。(3)（名）子孙。