lìng gǔ
lìng yuè
lìng lù
lìng pén
lìng yìn
lìng wèn
lìng tǎn
lìng qì
lìng pái
lìng sè
lìng bǐng
lìng yōu
lìng zé
lìng cái
lìng měi
lìng xī
lìng jié
lìng cí
lìng yuē
lìng cǎo
lìng xù
lìng jiǎ
lìng wàng
lìng zhēn
lìng shū
lìng guǐ
lìng qī
lìng jì
lìng guān
lìng gé
lìng hé
lìng dì
lìng qí
lìng zhāng
lìng qīn
lìng táng
lìng zhǔ
lìng chì
lìng zhèng
lìng yǐn
lìng shǐ
lìng shàn
lìng yí
lìng jiàn
lìng fù
lìng zhì
lìng shì
lìng shì
lìng jū
lìng yīn
lìng shàng
lìng xīng
lìng dá
lìng yù
lìng tú
lìng huì
lìng wén
lìng wēi
lìng yán
lìng sì
lìng gōng
lìng rén
lìng dé
lìng pīng
lìng shì
lìng mèi
lìng xiǎn
lìng jūn
lìng chēng
lìng pì
lìng rì
lìng dàn
lìng chén
lìng mǔ
lìng fàn
lìng zī
lìng zhǐ
lìng piào
lìng yuàn
lìng cī
lìng bāng
lìng zhōng
lìng cí
lìng zhī
lìng zhèng
lìng míng
lìng cái
lìng kǔn
lìng láng
lìng qǔ
lìng yóu
lìng fāng
lìng dàn
lìng ài
lìng yǐ
lìng mó
lìng zūn
lìng xù
lìng diǎn
lìng zǐ
lìng ài
lìng zhuàng
lìng shè
lìng zú
lìng shū
lìng zhòng
lìng wáng
lìng jiǔ
lìng sì
lìng pǐ
lìng lì
lìng xù
lìng cháng
lìng zhǔn
lìng róng
lìng lìng
lìng nián
lìng qì
líng hú
lìng pú
lìng shēng
zhòng shǐ
zēng shǐ
gǔ shǐ
wài shǐ
yǎn shǐ
nǚ shǐ
fén shǐ
hòu shǐ
fǔ shǐ
liáng shǐ
yù shǐ
lì shǐ
jìng shǐ
dài shǐ
jiǎng shǐ
cì shǐ
chéng shǐ
bèi shǐ
jì shǐ
sī shǐ
dǎng shǐ
dūn shǐ
jiān shǐ
shī shǐ
zhàng shǐ
lì shǐ
cūn shǐ
bié shǐ
shì shǐ
wū shǐ
shí shǐ
zhù shǐ
yàn shǐ
yòu shǐ
lǘ shǐ
jì shǐ
chūn shǐ
cí shǐ
lín shǐ
shī shǐ
guān shǐ
wén shǐ
gǔ shǐ
pān shǐ
xìn shǐ
mì shǐ
chǒu shǐ
shū shǐ
xiǎo shǐ
tài shǐ
ān shǐ
qiān shǐ
bàng shǐ
tú shǐ
xiāo shǐ
jiù shǐ
yì shǐ
sān shǐ
huì shǐ
zì shǐ
huà shǐ
wěi shǐ
wū shǐ
lìng shǐ
yì shǐ
jiǔ shǐ
diǎn shǐ
dà shǐ
lǔ shǐ
fèng shǐ
lián shǐ
zhí shǐ
rú shǐ
nán shǐ
cāng shǐ
hàn shǐ
bān shǐ
zhèng shǐ
qīng shǐ
guó shǐ
wèi shǐ
yù shǐ
nìng shǐ
tóng shǐ
xiān shǐ
jìn shǐ
dān shǐ
yě shǐ
fǔ shǐ
wū shǐ
méi shǐ
shì shǐ
jiā shǐ
mén shǐ
zuǒ shǐ
sào shǐ
zú shǐ
nèi shǐ
yuàn shǐ
bà shǐ
jūn shǐ
zhǎng shǐ
bìng shǐ
dǐ shǐ
fàn shǐ
mǎ shǐ
mín shǐ
èr shǐ
sì shǐ
quē shǐ
sī shǐ
qián shǐ
wěi shǐ
cóng shǐ
bài shǐ
máng shǐ
⒈ 官名。 汉代兰台尚书属官，居郎之下，掌文书事务，历代因之。 隋唐以后，成为三省、六部及御史台低级事务员之称，位卑秩下，不参官品。至明代遂废。见《通典·职官四》。
⒉ 宋元以来官府中胥吏的通称。
引元关汉卿《蝴蝶梦》第三折：“打的个遍身家鲜血淋漓， 包待制又葫芦提，令史每粧不知，两边厢列着祗候人役。”
《水浒传》第二七回：“知县叫那令史先问了王婆口词，一般供説。四家邻舍，指证明白。”
明高明《琵琶记·春宴杏园》：“昨日已吩咐太僕寺掌鞍马的令史，并洛阳县管排设的驛丞，专听俺这里鸣鼓三声，都要到此聚会听点。”
职官名。汉代兰台尚书属官，掌文书事务。《史记．卷一二二．酷吏传．赵禹传》：「用廉为令史，事太尉亚夫。」后泛指官府中的胥吏。元．关汉卿《蝴蝶梦．第三折》：「眼睁睁棍棒淋漓，包待制又葫芦提，令史每装不知。」《水浒传．第二七回》：「知县叫那令史先问了王婆口词，一般供说。」
1. 上级对下级的指示：命令。法令。朝（zhāo）令夕改。
2. 古代官名：县令。令尹。尚书令。
3. 使，使得：令人兴奋。
4. 时节：时令。节令。
5. 美好，善：令名。令辰。令闻（好名声）。
6. 敬辞，用于对方的亲属或有关系的人：令尊。令堂。令岳。令郎。令爱。
7. 短的词调（diào ），散曲中不成套的曲（多用于词调、曲调名）：小令。如梦令。
史读音：shǐ史shǐ(1)（名）历史：～学。(2)（名）古代掌管记载史事的官。(3)姓。