tōng bèi
fù bèi
è bèi
cuì bèi
jià bèi
bào bèi
gōng bèi
kōng bèi
bǎo bèi
zhān bèi
yǎn bèi
nà bèi
yōng bèi
jiāng bèi
héng bèi
zhāo bèi
yì bèi
huā bèi
yuān bèi
gòng bèi
jiā bèi
zhǐ bèi
kuò bèi
guǎng bèi
gǔn bèi
fú bèi
xiù bèi
jǐn bèi
lín bèi
dōng bèi
yǐn bèi
xiá bèi
qín bèi
niú bèi
fù bèi
zhēn bèi
bù bèi
pāng bèi
yuǎn bèi
biāo bèi
yuán bèi
bāo bèi
xiāng bèi
bāo bèi
zhān bèi
náng bèi
mián bèi
zhū bèi
liú bèi
diāo bèi
zé pī
jiá bèi
qīn bèi
méng bèi
yān bèi
piǎo bèi
chāng bèi
lí bèi
guāng pī
⒈ 长袖和被巾。
引旧题唐柳宗元《龙城录·明皇梦游广寒宫》：“上皇因想素娥风中飞舞袖被，编律成音，製《霓裳羽衣曲》。”
袖xiù(1)（名）（～子；～儿）衣服套在胳膊上的筒状部分：～标｜～管｜～口｜～头｜～子。(2)（动）藏在袖子里：～着手｜～手旁观。
被读音：bèi,pī[ bèi ]1. 睡觉时覆盖身体的东西：被子。被单。棉被。毛巾被。羽绒被。被褥。
2. 盖，遮覆：被覆。泽被后世（恩惠遍及后代）。
3. 遭遇，遭受：被灾。被难（nàn）。
4. 介词，用在句中表示主讲是受事者：他被（老板）辞退了。
5. 用在动词前，表示受动：被动。被告。被批评。被剥削。