guǎng zhòng
guǎng yuán
guǎng jiǎo
guǎng xī
guǎng chóng
guǎng bǔ
guǎng xì
guǎng xìn
guǎng yì
guǎng huà
guǎng chǎng
guǎng shé
guǎng chǎng
guǎng chì
guǎng hòu
guǎng yàn
guǎng xiū
guǎng xū
guǎng bèi
guǎng àn
guǎng zhōu
guǎng xiá
guǎng gān
guǎng é
guǎng yì
guǎng yǔ
guǎng dàng
guǎng dù
guǎng yǎn
guǎng nèi
guǎng mào
guǎng xí
guǎng yáo
guǎng mò
guǎng mǔ
guǎng yuǎn
guǎng chéng
guǎng yù
guǎng mò
guǎng liǔ
guǎng suǒ
guǎng míng
guǎng dà
guǎng yàn
guǎng xiù
guǎng huò
guǎng sì
guǎng yì
guǎng chéng
guǎng zé
guǎng wén
guǎng xū
guǎng jī
guǎng ài
guǎng xià
guǎng xì
guǎng jiě
guǎng xiù
guǎng mò
guǎng yí
guǎng bō
guǎng xiá
guǎng jù
guǎng ráo
guǎng huì
guǎng gào
guǎng wǔ
guǎng sì
guǎng guǎng
guǎng pǔ
guǎng yuán
guǎng yǎng
guǎng yuān
guǎng lún
guǎng lì
guǎng fàn
guǎng hán
guǎng yùn
guǎng kuò
guǎng qín
guǎng xián
guǎng yě
guǎng tǔ
guǎng dào
guǎng jù
guǎng xiù
guǎng bó
guǎng shù
guǎng qīng
guǎng chuāng
guǎng zhāng
guǎng líng
guǎng dōng
guǎng bó
guǎng zuò
guǎng yuè
guǎng yán
guǎng shà
guǎng màn
guǎng lì
guǎng dǎo
guǎng cháng
guǎng xiá
guǎng chē
guǎng zuò
guǎng qiú
guǎng cóng
guǎng cháng
jiā bèi
niú bèi
bāo bèi
bù bèi
dōng bèi
bāo bèi
yuán bèi
yuǎn bèi
huā bèi
gòng bèi
diāo bèi
yān bèi
náng bèi
yuān bèi
yǐn bèi
zhān bèi
lín bèi
nà bèi
gōng bèi
guǎng bèi
qīn bèi
yōng bèi
lí bèi
bǎo bèi
chāng bèi
zhǐ bèi
fú bèi
qín bèi
zhū bèi
kuò bèi
guāng pī
è bèi
pāng bèi
bào bèi
jiá bèi
yǎn bèi
biāo bèi
héng bèi
liú bèi
piǎo bèi
cuì bèi
xiāng bèi
kōng bèi
xiá bèi
jiāng bèi
xiù bèi
zé pī
gǔn bèi
méng bèi
fù bèi
jǐn bèi
zhāo bèi
zhān bèi
fù bèi
zhēn bèi
jià bèi
tōng bèi
mián bèi
yì bèi
⒈ 遍及。
引汉张衡《东京赋》：“惠风广被，泽洎幽荒。”
唐韩愈《顺宗实录四》：“盖以文德广被，腹心有助焉。”
康有为《大同书》辛部第二章：“文明之器，无有僻壤絶域，莫不广被矣。”
1. 指面积、范围宽阔，与“狭”相对：宽广。广博。广义。广漠。广袤（东西称“广”，南北称“袤”，指土地面积）。广厦。
2. 多：大庭广众。
3. 扩大，扩充：推广。广开言路。
被读音：bèi,pī[ bèi ]1. 睡觉时覆盖身体的东西：被子。被单。棉被。毛巾被。羽绒被。被褥。
2. 盖，遮覆：被覆。泽被后世（恩惠遍及后代）。
3. 遭遇，遭受：被灾。被难（nàn）。
4. 介词，用在句中表示主讲是受事者：他被（老板）辞退了。
5. 用在动词前，表示受动：被动。被告。被批评。被剥削。