cuì fā
cuì lù
cuì yá
cuì tiáo
cuì dī
cuì guā
cuì qiú
cuì yè
cuì chóu
cuì máo
cuì guān
cuì yǔ
cuì dài
cuì ruí
cuì jiān
cuì mín
cuì pèi
cuì wǔ
cuì wēi
cuì qí
cuì huǎng
cuì yún
cuì yī
cuì niǎo
cuì xiǎo
cuì xiù
cuì bì
cuì méi
cuì xiǎn
cuì tāo
cuì miè
cuì yì
cuì jīn
cuì qiào
cuì lù
cuì píng
cuì hú
cuì diàn
cuì yǎn
cuì bìn
cuì máo
cuì qiú
cuì jī
cuì píng
cuì mào
cuì lǚ
cuì niǎo
cuì jīng
cuì róng
cuì wù
cuì gē
cuì fǔ
cuì lín
cuì lǜ
cuì liè
cuì gài
cuì guǎn
cuì yún
cuì mù
cuì là
cuì lóng
cuì zhān
cuì què
cuì lǐng
cuì zān
cuì huā
cuì bá
cuì bó
cuì wéi
cuì xiāo
cuì líng
cuì mào
cuì mào
cuì bó
cuì jīng
cuì yuè
cuì lǜ
cuì guī
cuì yá
cuì màn
cuì lún
cuì shí
cuì yù
cuì huáng
cuì bó
cuì huáng
cuì niǎn
cuì lián
cuì de
cuì lóu
cuì jì
cuì sháo
cuì guǎn
cuì qīn
cuì bèi
cuì bǐng
cuì zūn
cuì jiān
cuì wǎ
cuì qīng
cuì fēng
cuì jiǎ
cuì lán
cuì què
cuì càn
cuì huán
cuì xiá
cuì chán
cuì dāng
cuì luó
cuì zhú
cuì é
cuì càn
cuì lín
cuì jié
cuì fèng
cuì yān
cuì mò
cuì diàn
cuì wéi
cuì yīn
cuì qín
cuì chāi
cuì qián
cuì chuàn
cuì jǐn
cuì qún
cuì yè
cuì zūn
cuì bǎi
cuì chē
cuì làng
cuì qióng
cuì xū
cuì huá
cuì jū
cuì pán
cuì jīn
cuì xiá
cuì cǎi
cuì lù
cuì jīng
cuì wěi
cuì lù
cuì jiǎn
cuì pèi
cuì é
cuì qì
cuì huá
cuì sháo
cuì hàn
cuì yì
cuì zhàng
cuì bǎo
cuì lóng
cuì zhú
cuì guī
cuì yǎn
cuì lì
cuì guǎn
cuì wò
cuì cǎi
cuì luó
cuì lián
cuì kōng
cuì ruí
cuì jiāo
cuì yǎn
huā bèi
bǎo bèi
zhān bèi
fù bèi
bāo bèi
cuì bèi
piǎo bèi
gòng bèi
zé pī
tōng bèi
jià bèi
jiā bèi
jiá bèi
zhǐ bèi
yì bèi
náng bèi
xiá bèi
lín bèi
nà bèi
gōng bèi
guǎng bèi
bào bèi
zhān bèi
pāng bèi
xiāng bèi
diāo bèi
kuò bèi
mián bèi
biāo bèi
jǐn bèi
liú bèi
yǐn bèi
fú bèi
zhāo bèi
lí bèi
yuān bèi
bù bèi
méng bèi
è bèi
zhēn bèi
xiù bèi
yǎn bèi
bāo bèi
fù bèi
zhū bèi
yuǎn bèi
guāng pī
chāng bèi
niú bèi
yōng bèi
yuán bèi
kōng bèi
qín bèi
yān bèi
qīn bèi
jiāng bèi
gǔn bèi
héng bèi
dōng bèi
⒈ 翡翠羽制成的背帔。被，同“帔”。
引《左传·昭公十二年》：“雨雪，王皮冠， 秦復陶，翠被，豹舄，执鞭以出。”
杜预注：“翠被，以翠羽饰被。”
杨伯峻注：“被当读为帔。盖以翠毛为之。”
《汉书·西域传赞》：“天子负黼依，袭翠被，冯玉几，而处其中。”
汉张衡《西京赋》：“大驾幸乎平乐之馆，张甲乙而袭翠被。”
⒉ 织(或绣)有翡翠纹饰的被子。
引南朝梁简文帝《绍古歌》：“网户珠缀曲琼钩，芳茵翠被香气流。”
宋陆游《夜游宫·宫词》词：“独夜寒侵翠被，奈幽梦、不成还起。”
明夏完淳《怨晓月赋》：“捲翠被而凝妆，掩莲帐而清酌。”
翠cuì（形）青绿色：青松～柏。
被读音：bèi,pī[ bèi ]1. 睡觉时覆盖身体的东西：被子。被单。棉被。毛巾被。羽绒被。被褥。
2. 盖，遮覆：被覆。泽被后世（恩惠遍及后代）。
3. 遭遇，遭受：被灾。被难（nàn）。
4. 介词，用在句中表示主讲是受事者：他被（老板）辞退了。
5. 用在动词前，表示受动：被动。被告。被批评。被剥削。