chāng bèi
zhān bèi
yuán bèi
jiā bèi
zhāo bèi
yì bèi
biāo bèi
zhān bèi
gǔn bèi
chāng bèi
zhǐ bèi
gōng bèi
qīn bèi
zé pī
huā bèi
yuǎn bèi
guǎng bèi
piǎo bèi
lí bèi
héng bèi
niú bèi
guāng pī
mián bèi
cuì bèi
yōng bèi
bǎo bèi
yǎn bèi
jiá bèi
jiāng bèi
kuò bèi
xiá bèi
méng bèi
bào bèi
bāo bèi
dōng bèi
zhū bèi
náng bèi
gòng bèi
yān bèi
fù bèi
qín bèi
yǐn bèi
lín bèi
bāo bèi
yuān bèi
jià bèi
xiù bèi
fú bèi
jǐn bèi
fù bèi
pāng bèi
diāo bèi
xiāng bèi
liú bèi
kōng bèi
zhēn bèi
nà bèi
tōng bèi
bù bèi
è bèi
⒈ 披衣不结带，散乱不整的样子。引申为放纵自恣。 《楚辞·离骚》“何桀紂之猖披兮，夫唯捷径以窘步” 宋洪兴祖补注：“《博雅》云：‘裮被，不带也。’被音披。披与被通。合言之则曰裮被。’盖裮被二字以比肆行不谨。”
引桀紂之乱，若衣披不带者，以不由正道而所行蹙迫耳。”
游国恩纂义：“猖披本当作裮被，《广雅·释训》：‘裮被，不带也。’ 王氏《疏证》云：‘《玉篇》：“披，衣不带也。”
披衣而不结带。
被读音：bèi,pī[ bèi ]1. 睡觉时覆盖身体的东西：被子。被单。棉被。毛巾被。羽绒被。被褥。
2. 盖，遮覆：被覆。泽被后世（恩惠遍及后代）。
3. 遭遇，遭受：被灾。被难（nàn）。
4. 介词，用在句中表示主讲是受事者：他被（老板）辞退了。
5. 用在动词前，表示受动：被动。被告。被批评。被剥削。