jiāng bèi
zé pī
yǐn bèi
zhāo bèi
bāo bèi
piǎo bèi
nà bèi
héng bèi
náng bèi
tōng bèi
liú bèi
zhān bèi
yǎn bèi
jǐn bèi
qīn bèi
bāo bèi
lín bèi
yì bèi
yān bèi
kōng bèi
fù bèi
zhān bèi
zhǐ bèi
kuò bèi
pāng bèi
yuǎn bèi
zhū bèi
diāo bèi
jià bèi
qín bèi
gòng bèi
yōng bèi
niú bèi
jiā bèi
chāng bèi
dōng bèi
bù bèi
xiá bèi
fù bèi
xiāng bèi
yuán bèi
cuì bèi
yuān bèi
zhēn bèi
è bèi
guǎng bèi
huā bèi
lí bèi
biāo bèi
xiù bèi
méng bèi
guāng pī
mián bèi
bào bèi
gōng bèi
jiá bèi
gǔn bèi
fú bèi
bǎo bèi
⒈ 谓普遍流行。 康有为《请禁妇女裹足折》：“臣尝考裹足恶俗，未知所自。
引《史记》‘利屣’，不过尖头； 唐人诗歌，尚未咏及； 宋世奄被，遂至方今。”
1. 覆盖：奄有天下。
2. 忽然，突然：奄弃（忽然抛弃）。奄忽（忽然，如“奄奄如神”）。奄然。
3. 气息微弱：奄奄一息。
被读音：bèi,pī[ bèi ]1. 睡觉时覆盖身体的东西：被子。被单。棉被。毛巾被。羽绒被。被褥。
2. 盖，遮覆：被覆。泽被后世（恩惠遍及后代）。
3. 遭遇，遭受：被灾。被难（nàn）。
4. 介词，用在句中表示主讲是受事者：他被（老板）辞退了。
5. 用在动词前，表示受动：被动。被告。被批评。被剥削。