jià bèi
piǎo bèi
pāng bèi
héng bèi
xiá bèi
zhāo bèi
huā bèi
è bèi
jiāng bèi
bǎo bèi
gōng bèi
yì bèi
jiá bèi
xiāng bèi
fù bèi
kōng bèi
jǐn bèi
lí bèi
cuì bèi
liú bèi
qín bèi
fù bèi
yuǎn bèi
zhēn bèi
guǎng bèi
niú bèi
bào bèi
yān bèi
zé pī
bāo bèi
zhān bèi
yuán bèi
chāng bèi
gòng bèi
dōng bèi
zhǐ bèi
jiā bèi
zhū bèi
bù bèi
gǔn bèi
diāo bèi
méng bèi
bāo bèi
qīn bèi
fú bèi
yōng bèi
yǐn bèi
lín bèi
biāo bèi
tōng bèi
xiù bèi
náng bèi
yuān bèi
mián bèi
kuò bèi
zhān bèi
nà bèi
guāng pī
yǎn bèi
⒈ 被子。
引唐李复言《续玄怪录·李卫公靖》：“食毕，夫人入宅，二青衣送床席裀褥，衾被香洁，皆极舖陈，闭户繫之而去。”
《云笈七籤》卷十三“乘服彩霞归太极”注：“若卧在牀上，但以被覆身，隐念一遍，便却出入，只见所卧衾被是身，不见被形。”
衾qīn(1)（名）〈书〉被子。(2)（名）〈书〉尸体入殓时盖尸体的东西：～枕｜衣～棺椁。
被读音：bèi,pī[ bèi ]1. 睡觉时覆盖身体的东西：被子。被单。棉被。毛巾被。羽绒被。被褥。
2. 盖，遮覆：被覆。泽被后世（恩惠遍及后代）。
3. 遭遇，遭受：被灾。被难（nàn）。
4. 介词，用在句中表示主讲是受事者：他被（老板）辞退了。
5. 用在动词前，表示受动：被动。被告。被批评。被剥削。