xiá jié
xiá fāng
xiá yuǎn
xiá guǎng
xiá yì
xiá cè
xiá sì
xiá dài
xiá miáo
xiá juàn
xiá gé
xiá fú
xiá zhú
xiá jiāng
xiá xiòng
xiá sōu
xiá fān
xiá bèi
xiá fú
xiá cháng
xiá kuàng
xiá lǎn
xiá jiǒng
xiá jǐng
xiá jī
xiá zhǐ
xiá shòu
xiá yù
xiá gǒu
xiá wù
xiá jìn
xiá chuán
xiá qián
xiá dǎo
xiá chēn
xiá zuò
xiá qī
xiá shēng
xiá xiǎn
xiá lù
xiá dí
xiá jiè
xiá zhì
xiá jì
xiá qí
xiá dùn
xiá bù
xiá jué
xiá chàng
xiá níng
xiá jiǎo
xiá liè
xiá yì
xiá yì
xiá xiān
xiá fèn
xiá jīn
xiá xiū
xiá qī
xiá jì
xiá gù
xiá yáng
xiá dùn
xiá wù
xiá bāng
xiá huāng
xiá lài
xiá chǎn
xiá yuè
xiá xiū
xiá ěr
xiá cāng
xiá bǎn
xiá piān
xiá guài
xiá gèn
xiá dēng
xiá kuī
xiá fēng
xiá qí
xiá dì
xiá lù
xiá pì
xiá sù
xiá gǔ
xiá suàn
xiá qíng
xiá mù
xiá shì
xiá ěr
xiá xī
xiá jì
xiá mèi
xiá sū
xiá ào
xiá zhì
xiá sēn
xiá méng
xiá qìng
xiá miǎn
xiá xiǎng
xiá líng
xiá nián
xiá kǎi
xiá chāo
xiá xùn
xiá shēn
xiá lǎng
xiá mài
xiá biāo
xiá bīn
xiá chǎng
xiá yán
xiá miǎo
xiá niàn
xiá lòu
xiá biǎo
xiá róng
xiá jiōng
xiá zhān
xiá sī
xiá cè
xiá guān
xiá rǎng
xiá mèi
xiá yīn
xiá piāo
xiá jiǔ
xiá cù
xiá zōng
xiá shì
xiá pèi
xiá chāng
xiá jǔ
xiá qì
xiá jiǎo
xiá kàn
xiá jí
xiá kuò
xiá chóu
xiá diàn
xiá míng
xiá shēng
xiá bào
xiá lì
xiá tì
xiá zōu
gòng bèi
yǐn bèi
bāo bèi
huā bèi
bǎo bèi
fù bèi
guāng pī
chāng bèi
zhāo bèi
yuān bèi
xiá bèi
lín bèi
cuì bèi
zhū bèi
tōng bèi
nà bèi
zhān bèi
yōng bèi
liú bèi
yì bèi
xiù bèi
yuǎn bèi
piǎo bèi
bāo bèi
jiá bèi
lí bèi
jià bèi
dōng bèi
qīn bèi
jǐn bèi
diāo bèi
bù bèi
fú bèi
guǎng bèi
xiāng bèi
yǎn bèi
kuò bèi
héng bèi
méng bèi
jiāng bèi
gōng bèi
náng bèi
pāng bèi
yān bèi
zhēn bèi
zé pī
yuán bèi
fù bèi
bào bèi
jiā bèi
qín bèi
biāo bèi
niú bèi
è bèi
zhān bèi
gǔn bèi
zhǐ bèi
mián bèi
kōng bèi
⒈ 远远地达到；到达极远之处。
引《三国志·魏志·管辂传》“正始九年举秀才” 裴松之注引三国魏管辰《管辂别传》：“高风遐被，莫不草靡。”
唐薛用弱《集异记·叶法善》：“除害殄凶，玄功遐被。”
宋文莹《玉壶清话》卷三：“﹝折御卿﹞子弟亦麤知书，留中立凡数日，出图史、器玩、琴尊、弧矢之具，虽皇州搢绅家，止於是耳！信乎文德之遐被也。”
李大钊《法俄革命之比较观》：“现今施行自由政治之国，莫不宗为式范，流风遐被，且延及于亚洲矣。”
遐xiá(1)（形）〈书〉远：～迩｜～想。(2)（形）〈书〉长久：～龄。
被读音：bèi,pī[ bèi ]1. 睡觉时覆盖身体的东西：被子。被单。棉被。毛巾被。羽绒被。被褥。
2. 盖，遮覆：被覆。泽被后世（恩惠遍及后代）。
3. 遭遇，遭受：被灾。被难（nàn）。
4. 介词，用在句中表示主讲是受事者：他被（老板）辞退了。
5. 用在动词前，表示受动：被动。被告。被批评。被剥削。