shū tān
shū chàng
shū xiě
shū chàng
shū zhāng
shū jí
shū fèn
shū huái
shū cháng
shū tan
shū tài
shū shì
shū ān
shū xú
shū xiào
shū qíng
shū qǐ
shū shì
shū màn
shū huǎn
shū fàng
shū xiè
shū qí
shū lǜ
shū cǎn
shū shì
shū bù
shū pì
shū cuì
shū chí
shū chí
shū xīn
shū méi
shū shēng
shū zhǎn
shū xiè
shū shū
shū huó
shū juǎn
shū qì
shū fu
jǔ fèn
zhèn fèn
jiāo fèn
chēn fèn
yuàn fèn
huì fèn
dān fèn
chóu fèn
āi fèn
shāng fèn
yù fèn
jī fèn
jiē fèn
jīng fèn
kěn fèn
kù fèn
yì fèn
gōng fèn
kàng fèn
shū fèn
sǐ fèn
huái fèn
zhì fèn
chóu fèn
xiū fèn
xián fèn
yōu fèn
sī fèn
nù fèn
sù fèn
jí fèn
xiě fèn
shì fèn
qióng fèn
yí fèn
líng fèn
yú fèn
tàn fèn
kài fèn
hán fèn
xiá fèn
juàn fèn
cán fèn
kǎi fèn
tòng fèn
yuān fèn
shū fèn
yùn fèn
kuì fèn
qì fèn
wǎn fèn
fā fèn
jī fèn
bào fèn
jì fèn
jí fèn
bēng fèn
mèn fèn
shū fèn
fěi fèn
lí fèn
yōu fèn
bèn fèn
bēi fèn
chù fèn
gū fèn
mín fèn
jiǎo fèn
gěng fèn
yì fèn
gòng fèn
hèn fèn
xuě fèn
fèn fèn
zhōng fèn
gǎn fèn
jí fèn
⒈ 抒发愤懑。
引《汉书·谷永传》：“君侯躬周召之德……宜在上将久矣。以大将军在，故抑鬱於家，不得舒愤。”
《乐府诗集·杂曲歌辞二·伤歌行》：“佇立吐高吟，舒愤诉穹苍。”
三国魏嵇康《述志》诗之二：“慷慨思古人，梦想见容辉。愿与知己遇，舒愤启其微。”
舒shū(1)本义：（动）伸展；宽解（拘束或憋闷状态）：（动）伸展；宽解（拘束或憋闷状态）(2)〈书〉（形）缓慢；从容：～缓。(3)姓。
愤读音：fèn愤fèn（动）因为不满意而感情激动；发怒：～然｜～愤｜～激。