zhōng liáng
zhōng yú
zhōng shèn
zhōng chén
zhōng yì
zhōng lùn
zhōng chéng
zhōng xiào
zhōng kǔn
zhōng jié
zhōng jiā
zhōng gù
zhōng jiǎn
zhōng jiǎn
zhōng yī
zhōng mó
zhōng dé
zhōng jìng
zhōng kè
zhōng qín
zhōng zhèng
zhōng xīn
zhōng gěng
zhōng sù
zhōng bào
zhōng shì
zhōng liè
zhōng kè
zhōng liàng
zhōng què
zhōng fǔ
zhōng jiè
zhōng yǎng
zhōng xié
zhōng gōng
zhōng cuì
zhōng quán
zhōng zhēn
zhōng guī
zhōng liàng
zhōng dūn
zhōng yǔn
zhōng zhēn
zhōng guǒ
zhōng xiào
zhōng yì
zhōng shàn
zhōng jīng
zhōng gěng
zhōng què
zhōng chén
zhōng hái
zhōng yóu
zhōng fú
zhōng jìn
zhōng zhì
zhōng huì
zhōng shùn
zhōng gǔ
zhōng hòu
zhōng jǐn
zhōng fàng
zhōng mǐn
zhōng ài
zhōng gài
zhōng shí
zhōng xìn
zhōng hé
zhōng bì
zhōng wǔ
zhōng chì
zhōng jiǎn
zhōng mì
zhōng fāng
zhōng zhuàng
zhōng jìn
zhōng pǔ
zhōng yǒng
zhōng jié
zhōng fèn
zhōng yì
zhōng qián
zhōng yì
zhōng huì
zhōng è
zhōng dǔ
zhōng gěng
zhōng gàn
zhōng gào
zhōng gōng
zhōng pú
zhōng dǎng
zhōng líng
zhōng gān
zhōng zhì
zhōng lǜ
zhōng yán
zhōng chún
zhōng qīng
zhōng nìng
zhōng kuǎn
zhōng shé
zhōng lián
zhōng zhì
zhōng jiàn
xiě fèn
yí fèn
jí fèn
jǔ fèn
gōng fèn
jiē fèn
wǎn fèn
fèn fèn
mín fèn
gǎn fèn
jiǎo fèn
huái fèn
tàn fèn
yù fèn
xiá fèn
lí fèn
jí fèn
shū fèn
jiāo fèn
zhì fèn
shì fèn
bèn fèn
jī fèn
qì fèn
fěi fèn
chēn fèn
yōu fèn
āi fèn
qióng fèn
chù fèn
chóu fèn
sù fèn
yuān fèn
yì fèn
kù fèn
mèn fèn
gěng fèn
yùn fèn
kuì fèn
yōu fèn
tòng fèn
zhèn fèn
juàn fèn
sǐ fèn
cán fèn
bēng fèn
dān fèn
xuě fèn
yì fèn
fā fèn
gū fèn
xián fèn
shū fèn
hán fèn
líng fèn
gòng fèn
jí fèn
hèn fèn
jīng fèn
kǎi fèn
yuàn fèn
chóu fèn
shāng fèn
huì fèn
zhōng fèn
kàng fèn
sī fèn
kài fèn
kěn fèn
nù fèn
xiū fèn
bào fèn
bēi fèn
shū fèn
yú fèn
jī fèn
jì fèn
⒈ 忠义愤激。
引《魏书·刁冲传》：“冲乃抗表极言其事。辞旨恳直，文义忠愤。”
宋李如箎《东园丛说·书说》：“唐杜工部更天寳之乱，作诗独出忠愤，措意甚深，而用事不苟。”
明杨慎《岁享旌忠庙碑记》：“以身殉城，以死勤事，忠愤之气，凛然千载。”
章炳麟《杂感》诗之一：“羣公辛苦怀忠愤，尚忆‘ 扬州十日’不？”
忠zhōng（形）尽心竭力；忠诚：～臣｜～良｜～烈｜～仆｜～顺｜～孝｜～信｜～言｜～勇｜～直。
愤读音：fèn愤fèn（动）因为不满意而感情激动；发怒：～然｜～愤｜～激。