shāng yào
shāng huǐ
shāng qiū
shāng kū
shāng hé
shāng dòng
shāng kǔ
shāng cí
shāng sǔn
shāng xīn
shāng chuàng
shāng ròu
shāng yí
shāng jīn
shāng xù
shāng jiā
shāng huái
shāng wèi
shāng shì
shāng huài
shāng shé
shāng mào
shāng cuī
shāng luàn
shāng cè
shāng kē
shāng hún
shāng bài
shāng chǎn
shāng mù
shāng jiē
shāng bān
shāng jǐn
shāng cuò
shāng dān
shāng chǔ
shāng hé
shāng kēi
shāng lián
shāng wáng
shāng lín
shāng mǐn
shāng jǔ
shāng xìng
shāng shǔ
shāng liǎn
shāng wéi
shāng kǒu
shāng bié
shāng shí
shāng fèn
shāng guāi
shāng huǐ
shāng cán
shāng yí
shāng yuán
shāng hán
shāng hài
shāng wèi
shāng qì
shāng rén
shāng tòng
shāng gōng
shāng qín
shāng mìng
shāng shí
shāng lián
shāng dào
shāng niǎo
shāng hao
shāng qíng
shāng fá
shāng qì
shāng mù
shang chì
shāng rè
shāng shēn
shāng duò
shāng fù
shāng shì
shāng hén
shāng xiàn
shāng cuì
shāng fú
shāng chuàng
shāng chōng
shāng pò
shāng chūn
shāng shén
shāng jiǔ
shāng tòng
shāng xiè
shāng yǔn
shāng bā
shāng sú
shāng chù
shāng shì
shāng zhǐ
shāng dǐ
shāng āi
shāng yōu
shāng fēng
shāng huà
shāng hào
shāng lí
shāng gǎn
shāng bāo
shāng fàn
shāng bēi
shāng fèi
shāng cǎn
shāng juě
shāng bīng
shāng ōu
shū fèn
gōng fèn
yù fèn
jǔ fèn
yōu fèn
bèn fèn
yì fèn
xián fèn
yuān fèn
jīng fèn
huì fèn
bēi fèn
shū fèn
chóu fèn
tàn fèn
jī fèn
hán fèn
dān fèn
sī fèn
shū fèn
jí fèn
yú fèn
gǎn fèn
qióng fèn
qì fèn
shì fèn
jiāo fèn
xiū fèn
bào fèn
nù fèn
zhōng fèn
kàng fèn
kuì fèn
chóu fèn
fā fèn
shāng fèn
sǐ fèn
xiá fèn
fěi fèn
xiě fèn
juàn fèn
lí fèn
kù fèn
gěng fèn
kǎi fèn
jí fèn
bēng fèn
āi fèn
hèn fèn
kài fèn
jī fèn
zhì fèn
jiē fèn
kěn fèn
jì fèn
yùn fèn
jí fèn
gòng fèn
mín fèn
yì fèn
huái fèn
wǎn fèn
yōu fèn
sù fèn
yuàn fèn
xuě fèn
cán fèn
tòng fèn
zhèn fèn
mèn fèn
chēn fèn
yí fèn
jiǎo fèn
chù fèn
fèn fèn
gū fèn
líng fèn
⒈ 悲愤。 《三国志·吴志·张紘传》“出紘为会稽东部都尉” 裴松之注引三国吴韦昭《吴书》:“初琅邪赵昱为广陵太守,察紘孝廉, 昱后为笮融所杀, 紘甚伤愤,而力不能讨。
引昱门户絶灭。及紘在东部,遣主簿至琅邪设祭,并求亲戚为之后。”
伤shāng(1)(动)人体或其他物体受到的损害:内~|虫~。(2)(动)伤害:出口~人|~感情。(3)(动)悲伤:忧~|哀~。(4)(动)因过度而感到厌烦(多指饮食):吃糖吃~了。(5)(动)妨碍:无~大体。
愤读音:fèn愤fèn(动)因为不满意而感情激动;发怒:~然|~愤|~激。