fěi fèn
hèn fèn
jì fèn
mín fèn
jī fèn
yù fèn
āi fèn
yuān fèn
gǎn fèn
líng fèn
bào fèn
shū fèn
shū fèn
yuàn fèn
kěn fèn
yí fèn
qióng fèn
kàng fèn
tàn fèn
jiāo fèn
jí fèn
shū fèn
sī fèn
huái fèn
yùn fèn
yì fèn
jǔ fèn
yōu fèn
xiě fèn
qì fèn
lí fèn
sù fèn
gū fèn
jiē fèn
chù fèn
huì fèn
yú fèn
kù fèn
bēi fèn
gěng fèn
chēn fèn
jiǎo fèn
mèn fèn
gòng fèn
yì fèn
kuì fèn
sǐ fèn
tòng fèn
bèn fèn
kǎi fèn
zhōng fèn
xuě fèn
gōng fèn
jí fèn
xiū fèn
jī fèn
shì fèn
cán fèn
chóu fèn
shāng fèn
chóu fèn
wǎn fèn
juàn fèn
fèn fèn
fā fèn
yōu fèn
zhèn fèn
nù fèn
bēng fèn
jí fèn
kài fèn
dān fèn
xiá fèn
xián fèn
jīng fèn
hán fèn
zhì fèn
⒈ 忧思郁结。
引晋成公绥《啸赋》：“舒蓄思之悱愤，奋久结之缠緜。”
⒉ 指思虑郁结，渴求启发。
引晋葛洪《＜抱朴子内篇＞序》：“今为此书，粗举长生之理，其至妙者不得宣之於翰墨。盖粗言较略，以示一隅。冀悱愤之徒，省之可以思过半矣。”
心有所激动而未发。