wáng cuàn
wáng zhǔ
wáng sǐ
wáng mìng
wáng huà
wáng yǔ
wáng bǐ
wáng nì
wáng tú
wáng yáng
wáng xìn
wáng hún
wáng táo
wáng qíng
wáng shēn
wáng quē
wáng liáo
wáng àn
wáng mín
wáng mò
wáng mǎ
wáng cóng
wáng quē
wáng lài
wáng zǒu
wáng qīn
wáng bū
wáng shī
wáng chén
wáng pàn
wáng shí
wáng jūn
wáng qián
wáng zǐ
wáng zān
wáng lùn
wáng pò
wáng zhēng
wáng dì
wáng yì
wáng dòu
wáng méi
wáng gū
wáng hé
wáng mǐn
wáng xíng
wáng rì
wáng jǐ
wáng wéi
wáng yàng
wáng wèi
wáng chú
wáng pàn
wáng shì
wáng qióng
wáng rén
wáng miè
wáng jiāng
wáng yì
wáng jiǔ
wáng líng
wáng fú
wáng qín
wáng yǒu
wáng shì
wáng jué
wáng zhèng
wáng yá
wáng jī
wáng qí
wáng bì
wáng dào
wáng guó
wáng nài
wáng yì
wáng děng
wáng zhū
wáng tuō
wáng guò
wáng bā
wáng gù
wáng lǔ
wáng lǜ
wáng hù
wáng kǎo
wáng jí
wáng bēn
wáng cuò
wáng guī
qiú yì
ān yì
bǎo yì
shē yì
qiān yì
cán yì
jiāo yì
é yì
yín yì
sàn yì
jí yì
dùn yì
jiǔ yì
quē yì
yín yì
shū yì
fàng yì
qiān yì
lún yì
qīng yì
yóu yì
dàng yì
xiá yì
fēng yì
shěn yì
wáng yì
è yì
yí yì
qīn yì
bēn yì
xié yì
⒈ 散失。
引章炳麟《文学总略》：“《汉高祖手詔》、 匡衡、王凤、鎦隗、孔羣诸家奏事，书既亡佚，復传其録。”
田北湖《论文章源流》：“今民史亡佚，国史亦残缺不完。”
1. 逃：逃亡。流亡。
2. 失去：亡佚。亡羊补牢。
3. 死：伤亡。死亡。
4. 灭：灭亡。亡国奴。救亡。兴亡。
佚读音：yì,dié[ yì ]1. 同“逸”。
2. 放荡：淫佚。佚游。
3. 美：佚女。
4. 姓。