wáng yǒu
wáng dòu
wáng fú
wáng qín
wáng kǎo
wáng jūn
wáng guò
wáng qián
wáng bā
wáng xíng
wáng qīn
wáng mìng
wáng zhǔ
wáng tú
wáng hù
wáng shì
wáng lǔ
wáng pàn
wáng hún
wáng chén
wáng bǐ
wáng dì
wáng mò
wáng líng
wáng lǜ
wáng yǔ
wáng bū
wáng jī
wáng děng
wáng jiāng
wáng guī
wáng zhēng
wáng pàn
wáng huà
wáng cuò
wáng àn
wáng cóng
wáng shí
wáng xìn
wáng mǐn
wáng tuō
wáng miè
wáng mǎ
wáng sǐ
wáng chú
wáng zān
wáng jué
wáng qióng
wáng liáo
wáng guó
wáng pò
wáng yàng
wáng zhū
wáng jǐ
wáng yá
wáng jiǔ
wáng bì
wáng shì
wáng lài
wáng hé
wáng nì
wáng qí
wáng wéi
wáng zǐ
wáng shēn
wáng dào
wáng rì
wáng lùn
wáng qíng
wáng gù
wáng cuàn
wáng rén
wáng mín
wáng shī
wáng yì
wáng quē
wáng méi
wáng zǒu
wáng zhèng
wáng quē
wáng nài
wáng gū
wáng bēn
wáng wèi
wáng yì
wáng yáng
wáng yì
wáng jí
wáng táo
gēn qióng
tú qióng
shī qióng
liáo qióng
lòu qióng
zhèn qióng
duǒ qióng
dān qióng
sù qióng
jīn qióng
jīng qióng
wú qióng
jì qióng
duī qióng
chì qióng
hùn qióng
jiāo qióng
jī qióng
chōng qióng
yù qióng
wú qióng
fèng qióng
zhèn qióng
lóng qióng
jiū qióng
qióng qióng
yǒu qióng
huì qióng
wú qióng
qí qióng
yīn qióng
bù qióng
jī qióng
è qióng
hé qióng
míng qióng
cí qióng
jiù qióng
dào qióng
jī qióng
jié qióng
yōu qióng
è qióng
qín qióng
líng qióng
ān qióng
dà qióng
shēn qióng
gù qióng
zhuāng qióng
dá qióng
dīng qióng
niǎo qióng
jì qióng
tōng qióng
jiàn qióng
qìng qióng
pín qióng
kùn qióng
lǎo qióng
ài qióng
zhì qióng
kū qióng
wēi qióng
è qióng
zhān qióng
gū qióng
shòu qióng
yù qióng
chǐ qióng
yán qióng
sòng qióng
wáng qióng
tú qióng
jiǒng qióng
sì qióng
cí qióng
yīn qióng
guān qióng
jiān qióng
⒈ 没有穷尽。
引《汉书·董仲舒传》：“朕获承至尊休德，传之亡穷，而施之罔极。”
宋司马光《谢检讨启》：“访逸事於名山，求绪言於故老。使圣哲丕绩，蔽天壤而亡穷；俊乂隆名，炳丹青而不朽。”
1. 逃：逃亡。流亡。
2. 失去：亡佚。亡羊补牢。
3. 死：伤亡。死亡。
4. 灭：灭亡。亡国奴。救亡。兴亡。
穷读音：qióng穷qióng(1)（形）缺乏生产资料和生活资料；没有钱：～困｜～苦｜～国。(2)（形）穷尽：无～无尽｜理屈辞～｜日暮途～。(3)（形）用尽、费尽：～兵黩武｜～目远望。(4)（形）彻底（追究）：～究｜～追猛打。(5)（形）极端：～凶极恶｜～奢极侈。