wáng fú
wáng méi
wáng jí
wáng huà
wáng hé
wáng yá
wáng kǎo
wáng hún
wáng tuō
wáng qióng
wáng wéi
wáng yǔ
wáng mín
wáng yàng
wáng shí
wáng liáo
wáng yǒu
wáng cuàn
wáng gū
wáng yì
wáng yì
wáng jué
wáng dì
wáng zǐ
wáng guò
wáng mǎ
wáng jiāng
wáng zhēng
wáng lài
wáng sǐ
wáng bū
wáng miè
wáng nì
wáng rén
wáng gù
wáng zhū
wáng rì
wáng chú
wáng xìn
wáng pàn
wáng děng
wáng dòu
wáng jǐ
wáng pò
wáng tú
wáng qí
wáng zhǔ
wáng lǜ
wáng xíng
wáng pàn
wáng zān
wáng shēn
wáng chén
wáng wèi
wáng zǒu
wáng guī
wáng jī
wáng qín
wáng guó
wáng bì
wáng mǐn
wáng mìng
wáng shì
wáng jiǔ
wáng bēn
wáng táo
wáng quē
wáng jūn
wáng nài
wáng zhèng
wáng cóng
wáng bǐ
wáng cuò
wáng yì
wáng qián
wáng lǔ
wáng lùn
wáng líng
wáng shī
wáng àn
wáng shì
wáng quē
wáng hù
wáng mò
wáng qīn
wáng dào
wáng bā
wáng yáng
wáng qíng
xiù qín
zhuī qín
gū qín
jī qín
lù qín
duàn qín
rén qín
bō qín
diào qín
shùn qín
zhuó qín
kàng qín
wáng qín
pán qín
dà qín
zhuì qín
sù qín
hè qín
yáng qín
cāo qín
pán qín
yuè qín
tí qín
yáng qín
chǔ qín
zhú qín
shuō qín
mì qín
yuán qín
léi qín
xīn qín
zhěn qín
lǎng qín
hái qín
héng qín
bó qín
xuán qín
fēng qín
xuán qín
sè qín
yáo qín
páo qín
yá qín
kǒu qín
qīng qín
cuàn qín
ruǎn qín
yào qín
xián qín
gāng qín
gǔ qín
fèng qín
gǔ qín
fēng qín
táo qín
fǔ qín
yù qín
náng qín
zhěn qín
gōng qín
lǜ qín
jī qín
guì qín
jí qín
hú qin
zhá qín
pò qín
míng qín
gù qín
liǔ qín
⒈ 子敬，献之字。
引晋王献之卒，其兄徽之取献之琴弹之，久而不调，乃叹曰：“呜呼子敬，人琴俱亡。”
见《晋书·王徽之传》。后因以“亡琴”为悼念亡弟之典实。 唐杨炯《从甥梁錡墓志铭》：“望吾子者，空怀倚閭之嘆；嗟余弟者，独有亡琴之悲。”
1. 逃：逃亡。流亡。
2. 失去：亡佚。亡羊补牢。
3. 死：伤亡。死亡。
4. 灭：灭亡。亡国奴。救亡。兴亡。
琴读音：qín琴qín(1)（名）古琴。(2)（名）某些乐器的统称；如钢琴、提琴、胡琴等：～键｜～师｜古～。