yě cán
yě jū
yě sǒu
yě mán
yě lǜ
yě gē
yě fēn
yě bù
yě hè
yě shēng
yě shù
yě liáo
yě fù
yě cái
yě hěn
yě sī
yě cǎo
yě kè
yě ní
yě mù
yě jī
yě gǔ
yě qìng
yě zhuó
yě yú
yě zūn
yě xìng
yě shí
yě zhǔ
yě yǎn
yě jiàn
yě qī
yě shǐ
yě rǎng
yě yuān
yě biàn
yě yàn
yě jú
yě xiàn
yě mǎ
yě cái
yě cǎi
yě tún
yě yì
yě méng
yě fēi
yě jī
yě fàn
yě gē
yě mù
yě mài
yé ba
yě tián
yě chuī
yě fǎng
yě shǐ
yě nà
yě shèng
yě xiàn
yě diàn
yě mí
yě hé
yě zhuàn
yě shè
yě dì
yě ài
yě mào
yě huāng
yě bó
yě hè
yě jiàn
yě zào
yě huā
yě mǎng
yě dù
yě bǐ
yě kuì
yě shǎng
yě hé
yě jìn
yě lú
yě shēng
yě tíng
yě sù
yě pó
yě wài
yě shēng
yě fú
yě cài
yě kuàng
yě fàng
yě jī
yě fū
yě ǒu
yě pào
yě lǐ
yě jī
yě guǐ
yě àn
yě qín
yě méng
yě fāng
yě lǐ
yě suī
yě chuī
yě niú
yě páo
yě diào
yě lù
yě huà
yě sì
yě tǎn
yě rén
yě yā
yě guǎn
yě qǔ
yě huǒ
yě jiōng
yě hū
yě qíng
yě zhì
yě màn
yě xiǎng
yě chā
yě zhàng
yě jìng
yě pǐ
yě huì
yě lǘ
yě lǎo
yě cāo
yě jiān
yě zhào
yě ào
yě diàn
yě jì
yě tǐng
yě lín
yě yù
yě yún
yě hāo
yě jì
yě sī
yě shì
yě shí
yě zhòng
yě hòu
yě dào
yě hòu
yě qí
yě diào
yě niàng
yě miào
yě yíng
yě pǔ
yě lòu
yě lù
yě wù
yě kuí
yě gě
yě yíng
yě mēn
yě māo
yě yān
yě é
yě yàn
yě fú
yě diàn
yě xīn
yě nǚ
yě sù
yě qié
yě zhàn
yě zhì
yě mín
yě huā
yě wěi
yě lù
yě qì
yě shū
yě kuàng
yě hú
yě fù
yě chàng
yě shòu
yě fāng
pāng rén
shì rén
dǎo rén
lǔ rén
fán rén
kuài rén
xié rén
ài rén
zhù rén
jí rén
chī rén
lǎn rén
sǔn rén
qín rén
yǐng rén
cóng rén
shì rén
chān rén
wǔ rén
wǎng rén
shuì rén
cū rén
wū rén
jūn rén
ǒu rén
shé rén
bǎn rén
lì rén
shàn rén
hán rén
shī rén
diān rén
zì rén
rù rén
chāo rén
shì rén
òu rén
quān rén
sī rén
xún rén
méng rén
xiǔ rén
lì rén
huà rén
huàn rén
ròu rén
yì rén
zhē rén
sāo rén
yí rén
jiǎo rén
dǎi rén
máng rén
qǐ rén
qīn rén
chéng rén
shēng rén
chuán rén
tóng rén
diū rén
wén rén
fēng rén
shī rén
rén rén
jiǎo rén
mì rén
yào rén
chán rén
mèi rén
wǒ rén
chú rén
bó rén
zēng rén
gàng rén
huō rén
shàn rén
shì rén
jiāo rén
qìng rén
huà rén
hūn rén
guǒ rén
jìng rén
cūn rén
méi rén
sóng rén
gòng rén
dì rén
jiàng rén
yān rén
xī rén
lí rén
nǎo rén
shí rén
sù rén
chóu rén
dāng rén
xiù rén
jī rén
shèn rén
bāng rén
sè rén
dào rén
zī rén
guài rén
lú rén
bēi rén
ǎi rén
yǔ rén
jí rén
qiáo rén
jiù rén
huài rén
fú rén
hài rén
xī rén
wèng rén
shì rén
hòu rén
tōu rén
ān rén
zuì rén
tuì rén
jiàn rén
yī rén
zhōng rén
ēn rén
gāo rén
liàng rén
guò rén
fán rén
tuǒ rén
jiāng rén
má rén
zhòng rén
qū rén
bào rén
jiāo rén
dào rén
yú rén
zhuī rén
qióng rén
huò rén
hùn rén
yǎ rén
jì rén
shù rén
dǔ rén
dòng rén
yōng rén
yíng rén
chóu rén
sù rén
líng rén
gēng rén
hóng rén
qǐ rén
lüè rén
guǐ rén
cuó rén
dào ren
guǎ rén
liè rén
nì rén
qiē rén
yōu rén
tì rén
fāng rén
jiàng rén
nǐ rén
pīn rén
mí rén
fān rén
fú rén
héng rén
néng rén
shòu rén
líng rén
gēn rén
jùn rén
jìng rén
zōu rén
ní rén
yì rén
ěr rén
jià rén
hàn rén
qī rén
fān rén
chái rén
jiān rén
huáng rén
hěn rén
jīn rén
tǔ rén
bèi rén
yuè rén
tián rén
bì rén
yǒu rén
pǔ rén
huì rén
yòng rén
máo rén
chuān rén
wèi rén
cháng rén
é rén
ruì rén
hūn rén
yǐn rén
lā rén
gōng rén
lóng rén
wú rén
xiǎo rén
zú rén
zuò rén
shuò rén
jìn rén
rú rén
rǒng rén
lǐ rén
jú rén
shén rén
jí rén
kuáng rén
fēng rén
hú rén
hèn rén
huàn rén
shí rén
guān rén
yáo rén
diàn rén
jù rén
yē rén
fù rén
jiā rén
zhuā rén
bì rén
pà rén
yě rén
juān rén
yìn rén
lù rén
háo rén
qī rén
sháo rén
xìn rén
huì rén
lì rén
fá rén
xiǎo rén
miào rén
quán rén
guī rén
ráng rén
niǎo rén
yú rén
dié rén
shì rén
huáng rén
zào rén
líng rén
yīng rén
nán rén
xūn rén
chuán rén
jí rén
léi rén
mèn rén
gé rén
léng rén
jù rén
cuàn rén
lián rén
jīng rén
dāo rén
cāng rén
mài rén
gān rén
lǐn rén
sàng rén
yī rén
qí rén
gēng rén
gōng rén
bì rén
tóng rén
gǔ rén
lǜ rén
duì rén
yún rén
sǐ rén
yì rén
shū rén
lèi rén
táng rén
jiè rén
野人yěrén
(1) 田野之民,农人
英farmers in the field(2) 质朴的人,无爵位的平民
英mon people(3) 粗野的人
(好工具.)英savage(4) 流浪汉
英tramp(5) 未开化的人,生活在原始状态或属于原始社会的人
英uncivilized men⒈ 上古谓居国城之郊野的人。与“国人”相对。
引《左传·定公十四年》:“大子蒯聵献盂于齐,过宋野,野人歌之曰:‘既定尔娄猪,盍归吾艾豭。’”
《仪礼·丧服》:“禽兽知母而不知父,野人曰:‘父母何筭焉!’都邑之士则知尊禰矣。”
贾公彦疏引《论语》郑玄注:“野人粗略,与都邑之士相对。亦谓国外为野人。”
⒉ 泛指村野之人;农夫。
引三国魏嵇康《与山巨源绝交书》:“野人有快炙背而美芹子者,欲献之至尊,虽有区区之意,亦已疏矣。”
《百喻经·比种田喻》:“昔有野人,来至田里,见好麦苗,生长鬱茂。”
清钱泳《履园丛话·杂记下·牛次原》:“几树垂杨官道斜,不成村落野人家。”
范文澜蔡美彪等《中国通史》第一编第三章第五节:“农夫住在田野小邑,称为野人。”
⒊ 庶人;平民。
引《论语·先进》:“先进於礼乐,野人也;后进於礼乐,君子也。”
刘宝楠正义:“野人者,凡民未有爵禄之称也。”
唐白居易《访陈二》诗:“出去为朝客,归来是野人。”
明方孝孺《绿畴轩记》:“君子修德,以教野人。”
⒋ 士人自谦之称。
引唐杜甫《赠李白》诗:“野人对羶腥,蔬食常不饱。”
仇兆鳌注:“野人,公自谓也。”
明刘基《樵渔子对》:“夫高屋大厦,百鬼所闞;妖服贾祸,先哲时鉴:是岂野人之所愿欲哉!”
⒌ 借指隐逸者。
引唐元稹《晨起送使病不行因过王十一馆居》诗之二:“野人爱静仍耽寝,自向黄昏肯去无?”
宋王禹偁《题张处士溪居》诗:“云里寒溪竹里桥,野人居处絶尘嚣。”
⒍ 粗野之人。指缺乏教养,没有礼貌,蛮不讲理的人。
引《荀子·大略》:“管仲之为人,力功不力义,力知不力仁,野人也;不可以为天子大夫。”
杨倞注:“类郊野之人,未浸渍於仁义,故不可为王者佐。”
《红楼梦》第五二回:“比如方才説话,虽背地里,姑娘就直叫他名字;在姑娘们就使得,在我们就成了野人了。”
洪深《五奎桥》:“周乡绅 :放屁!这是什么野人,敢说这种野话!”
⒎ 旧指未开化的民族。
引《吕氏春秋·恃君》:“氐羌呼唐离水之西, 僰人、野人篇笮之川, 舟人、送龙突人之乡,多无君。”
高诱注:“西方之戎无君者。”
清顾祖禹《读史方舆纪要·云南七·车里等各羁縻土司》:“野人者,在二长官司( 茶山、麻里 )界外,赤髮黄睛,树皮为衣,夜宿树上,丑恶兇悍,逢人即杀,无酋长约束。”
梁启超《<西学书目表>序例》:“野人所知亦简,故苗、黎、番、回虽悍,人能制之。”
⒏ 指传说的猩猩之类。参见“野婆”。
引《尔雅翼·释兽二》“猩猩”:“荀卿曰:‘今天猩猩形相,亦二足无毛也。’既言二足而又言无毛,则去人不远矣,今人谓之野人。”
未开化的蛮人。
野(1)(名)野外:~地|~外。(2)(名)界限:视~。(3)(名)指不当政的地位:在~|下~。(4)(形)不是人所饲养或培植的(动物或植物):~花|~草|~兽。(5)(形)蛮横不讲理;粗鲁没礼貌:~蛮|粗~|撒~。(6)(形)不受约束:~性|玩~了。
人读音:rén人rén(1)(名)能制造工具并使用工具进行劳动的高等动物:男~|女~|~们|~类。(2)(名)每人;一般人:~手一册|~所共知。(3)(名)指成年人:长大成~。(4)(名)指某种人:工~|军~|主~|介绍~。(5)(名)别人:~云亦云|待~诚恳。(6)(名)指人的品质、性格或名誉:这个同志~很好|他~老实。(7)(名)指人的身体或意识:这两天~不大舒服。(8)(名)指人手、人材:我们这里正缺~。