shé kùn
dùn kùn
jiě kùn
pái kùn
shěn kùn
chán kùn
bìng kùn
mín kùn
è kùn
yōng kùn
láo kùn
bēi kùn
jiǔ kùn
jiāo kùn
è kùn
jù kùn
dǔn kùn
jiǎn kùn
nèi kùn
jī kùn
cán kùn
bì kùn
jiǒng kùn
shuāi kùn
mǎo kùn
chóu kùn
bài kùn
fù kùn
jiǔ kùn
è kùn
zhòng kùn
tuō kùn
jiān kùn
diāo kùn
shǒu kùn
zuì kùn
jí kùn
tún kùn
léi kùn
yōu kùn
làn kùn
fā kùn
diān kùn
yān kùn
xū kùn
jī kùn
zuò kùn
diāo kùn
hūn kùn
fá kùn
jiān kùn
qióng kùn
xǐng kùn
yǔ kùn
chūn kùn
ruǎn kùn
chéng kùn
diāo kùn
fán kùn
shū kùn
mài kùn
héng kùn
pín kùn
yē kùn
kuāng kùn
pín kùn
suān kùn
áo kùn
pí kùn
lǎn kùn
bà kùn
fàn kùn
jí kùn
wěi kùn
qióng kùn
wán kùn
xīn kùn
wēi kùn
chǔ kùn
wéi kùn
yōu kùn
sāo kùn
lín kùn
qìng kùn
juàn kùn
⒈ 困迫；困难。
引《史记·太史公自序》：“北涉汶泗，讲业齐鲁之都，观孔子之遗风，乡射邹嶧 ；戹困鄱薛、彭城，过梁楚以归。”
《后汉书·袁绍传》：“陛下圣德幼冲，亲遭戹困。”
章炳麟《国家论》：“身遭戹困，百折而不回者，斯乃箇人所为，非他能代，故足重耳。”
同“厄”。
困读音：kùn困kùn(1)（动）陷在艰难痛苦中无法摆脱：为病所～。(2)（动）控制在一定范围里；围困：～守。(3)（动）疲乏：～乏｜～顿。(4)（动）疲乏想睡：你～了就先睡。(5)（动）〈方〉睡：～觉。