fá lì
fá è
fá jiǒng
fá huò
fá xìng
fá qù
fá wèi
fá dùn
fá jué
fá juàn
fá shù
fá huà
fá zī
fá kuì
fá shǒu
fá jìn
fá shì
fá liè
fá duǎn
fá sì
fá wèi
fá jué
fá shǎo
fá qì
fá què
fá lèi
fá yuè
fá rén
fá suì
fá jié
fá dì
fá kùn
fá shí
fá fá
fá è
fán kùn
wēi kùn
dǔn kùn
chéng kùn
è kùn
wán kùn
pái kùn
qióng kùn
chán kùn
diāo kùn
hūn kùn
ruǎn kùn
jiān kùn
pín kùn
suān kùn
shěn kùn
wěi kùn
jí kùn
láo kùn
jī kùn
yē kùn
yǔ kùn
áo kùn
jiān kùn
léi kùn
bēi kùn
diāo kùn
chǔ kùn
cán kùn
chóu kùn
diān kùn
juàn kùn
jiǒng kùn
yān kùn
xīn kùn
fàn kùn
shé kùn
mǎo kùn
zuò kùn
jí kùn
qìng kùn
bài kùn
yōng kùn
zhòng kùn
bìng kùn
è kùn
xǐng kùn
lǎn kùn
tuō kùn
zuì kùn
shuāi kùn
yōu kùn
lín kùn
sāo kùn
diāo kùn
mín kùn
làn kùn
chūn kùn
mài kùn
jiǎn kùn
héng kùn
è kùn
tún kùn
kuāng kùn
dùn kùn
jù kùn
shǒu kùn
jiǔ kùn
fù kùn
bì kùn
shū kùn
fā kùn
jiě kùn
jiǔ kùn
fá kùn
pín kùn
xū kùn
bà kùn
wéi kùn
pí kùn
qióng kùn
nèi kùn
yōu kùn
jī kùn
jiāo kùn
乏困fákùn
(1) 疲倦;困倦
例旅途乏困英tiredness⒈ 缺乏，不足。
引《左传·僖公三十年》：“行李之往来，共其乏困。”
《吕氏春秋·原乱》：“文公施舍，振废滞，匡乏困。”
宋苏辙《进策·民政上》四：“古者霸王在上，仓廪丰实，百姓富足，地利已尽，而民未乏困。”
⒉ 困倦。
引《百喻经·债半钱喻》：“为半钱债而失四钱，兼有道路疲劳乏困，所债甚少，所失极多。”
《歧路灯》第一回：“夜已二更，鞍马乏困，就枕而寝。”
刘亚舟《男婚女嫁》第三九章：“后半夜，妈妈虽然迷迷糊糊地睡了会儿，可是一点也没解除乏困。”
疲乏困倦。
乏fá(1)（动）缺少：～趣。(2)（形）疲倦：疲～。
困读音：kùn困kùn(1)（动）陷在艰难痛苦中无法摆脱：为病所～。(2)（动）控制在一定范围里；围困：～守。(3)（动）疲乏：～乏｜～顿。(4)（动）疲乏想睡：你～了就先睡。(5)（动）〈方〉睡：～觉。