mài jiāo
mài yào
mài miǎn
mài zhàng
mài diǎn
mài zhòng
mài zhàng
mài yǒu
mài hūn
mài quē
mài jīn
mài fāng
mài yuē
mài wén
mài bǔ
mài zhū
mài yù
mài zhì
mài qīng
mài qīng
mài kōng
mài duàn
mài yù
mài kè
mài měng
mài hūn
mài qíng
mài zǔ
mài jué
mài chěng
mài gōng
mài ào
mài píng
mài kē
mài yǎn
mài kǒu
mài bīng
mài sī
mài dǐ
mài è
mài bǐng
mài wǔ
mài yù
mài zhé
mài hǎo
mài chàng
mài huì
mài táng
mài liǎn
mài shǒu
mài kùn
mài yùn
mài qiào
mài dān
mài xiàng
mài chǎng
mài jiān
mài gōng
mài dāi
mài mìng
mài jiāng
mài yì
mài cái
mài shì
mài lì
mài dù
mài huāng
mài dǎo
mài tí
mài huò
mài zéi
mài ēn
mài jué
mài xiū
mài qǐng
mài yì
mài pū
mài fàng
mài fàn
mài gěi
mài guà
mài qiǎo
mài yín
mài tú
mài jiàng
mài guó
mài fù
mài zuǐ
mài shé
mài fù
mài jì
mài guì
mài què
mài yōng
mài zhí
mài fǎ
mài píng
mài guān
mài kè
mài zū
mài quán
mài pó
mài huò
mài jìn
mài běn
mài guāi
mài lǎo
mài yù
mài zuò
mài lín
mài zhǔ
mài xiè
mài zhèn
mài néng
mài quàn
mài sǐ
mài xiào
mài chū
mài jiā
mài nong
mài lú
mài shé
mài luàn
mài chāng
mài shù
mài yōng
mài chūn
mài lú
mài méng
mài wǔ
mài huā
mài shēn
mài wēi
mài fù
mài lǎn
mài qì
mài mǎi
mài jiàn
mài jià
mài qián
pí kùn
chán kùn
shěn kùn
fá kùn
cán kùn
sāo kùn
jiǔ kùn
tún kùn
xū kùn
tuō kùn
diāo kùn
jiāo kùn
lín kùn
yān kùn
jiǒng kùn
è kùn
chūn kùn
mín kùn
fā kùn
dǔn kùn
shuāi kùn
bài kùn
zhòng kùn
làn kùn
fán kùn
zuì kùn
xīn kùn
lǎn kùn
pín kùn
jiǎn kùn
jiǔ kùn
xǐng kùn
bìng kùn
è kùn
pín kùn
jiě kùn
mài kùn
jí kùn
áo kùn
jī kùn
chǔ kùn
wéi kùn
láo kùn
bēi kùn
jiān kùn
jiān kùn
shé kùn
yōu kùn
pái kùn
fù kùn
bì kùn
jī kùn
è kùn
qióng kùn
diāo kùn
zuò kùn
shū kùn
bà kùn
fàn kùn
chóu kùn
diān kùn
wěi kùn
chéng kùn
kuāng kùn
héng kùn
nèi kùn
diāo kùn
qìng kùn
shǒu kùn
mǎo kùn
wēi kùn
yōng kùn
hūn kùn
yōu kùn
yē kùn
yǔ kùn
léi kùn
juàn kùn
wán kùn
qióng kùn
dùn kùn
jù kùn
suān kùn
jí kùn
ruǎn kùn
⒈ 宋代江浙民间风俗，立春日群儿相呼“卖困”、“卖春困”。以立春后，农事将兴，欲人振作之意。
引宋陆游《岁首书事》诗之一：“呼卢院落哗新岁，卖困儿童起五更。”
自注：“立春未明，相呼卖春困，亦旧俗也。”
宋陆游《开岁》诗：“卖困不灵仍喜睡，送穷无术又来归。”
卖mài(1)（动）拿东西换钱（跟‘买’相对）：把余粮～给国家。(2)（动）为了自己出卖祖国或亲友：～国｜～国求荣。(3)（动）尽量用出来；不吝惜：～劲儿｜～力气。(4)（动）故意表现在外面；让人看见：～功｜～弄。(5)（量）旧时饭馆中称一个菜为一卖：一～炒腰花。
困读音：kùn困kùn(1)（动）陷在艰难痛苦中无法摆脱：为病所～。(2)（动）控制在一定范围里；围困：～守。(3)（动）疲乏：～乏｜～顿。(4)（动）疲乏想睡：你～了就先睡。(5)（动）〈方〉睡：～觉。