kuāng xiāng
kuāng jiào
kuāng jì
kuāng chí
kuāng shān
kuāng yǒng
kuāng níng
kuāng shì
kuāng wéi
kuāng dìng
kuāng xiāng
kuāng fǔ
kuāng zhèng
kuāng guò
kuāng kuò
kuāng zàn
kuāng zhèng
kuāng wèi
kuāng fèng
kuāng bà
kuāng gǔ
kuāng yáo
kuāng jiǎo
kuāng yùn
kuāng zàn
kuāng wēi
kuāng làng
kuāng bì
kuāng ráng
kuāng yuè
kuāng là
kuāng yè
kuāng yì
kuāng jì
kuāng lǜ
kuāng suàn
kuāng sù
kuāng jū
kuāng jūn
kuāng zhěng
kuāng lì
kuāng hù
kuāng guō
kuāng sòng
kuāng bì
kuāng yì
kuāng bì
kuāng guī
kuāng shí
kuāng jí
kuāng hé
kuāng kùn
kuāng è
kuāng yì
kuāng zhù
kuāng bèi
kuāng zhèng
kuāng yù
kuāng yán
kuāng shì
kuāng chì
kuāng dǎo
kuāng rén
kuāng lǐng
kuāng dǐng
kuāng miù
kuāng rǎng
kuāng nán
kuāng fú
kuāng zǐ
kuāng zhèn
kuāng fù
kuāng jiū
kuāng zuò
kuāng wéi
kuāng jiù
kuāng lì
kuāng fú
kuāng zuǒ
kuāng lú
kuāng dāng
kuāng gǎi
kuāng bǔ
kuāng xié
kuāng gé
kuāng lì
kuāng shén
kuāng jiàn
kuāng jì
kuāng jiù
kuāng jù
kuāng chuáng
kuāng fù
kuāng chì
kuāng guó
kuāng zhí
kuāng shì
kuāng chì
kuāng piáo
kuāng yòu
kuāng zhì
kuāng jiàn
kuāng sú
jiě kùn
dǔn kùn
héng kùn
pái kùn
tuō kùn
chǔ kùn
pí kùn
fàn kùn
jiān kùn
zuò kùn
diāo kùn
qióng kùn
yōu kùn
fā kùn
áo kùn
xū kùn
jī kùn
qìng kùn
è kùn
diāo kùn
chéng kùn
léi kùn
shé kùn
mài kùn
pín kùn
è kùn
jù kùn
ruǎn kùn
lǎn kùn
chán kùn
jiāo kùn
mǎo kùn
hūn kùn
è kùn
dùn kùn
diān kùn
jiǒng kùn
bìng kùn
mín kùn
wēi kùn
cán kùn
jiǎn kùn
wěi kùn
pín kùn
fù kùn
tún kùn
shěn kùn
fá kùn
fán kùn
qióng kùn
yē kùn
zuì kùn
bì kùn
bà kùn
yōu kùn
yān kùn
shuāi kùn
xǐng kùn
shǒu kùn
zhòng kùn
suān kùn
sāo kùn
chūn kùn
jiǔ kùn
làn kùn
xīn kùn
chóu kùn
láo kùn
shū kùn
wéi kùn
jí kùn
jiān kùn
lín kùn
kuāng kùn
yōng kùn
bài kùn
yǔ kùn
nèi kùn
jī kùn
diāo kùn
jiǔ kùn
wán kùn
jí kùn
bēi kùn
juàn kùn
⒈ 救济贫困。
引《国语·晋语四》：“弃责薄敛，施舍分寡。救乏振滞，匡困资无。”
《后汉书·臧洪传》：“况僕据金城之固，驱士人之力，散三年之畜以为一年之资，匡困补乏，以悦天下，何图筑室反耕哉？”
匡kuāng(1)（动）〈书〉纠正：～正｜～谬。(2)（动）〈书〉帮助；救：～助。(3)（动）〈方〉估计：～计｜～算。(4)（动）料(5)（动）（多见于早期白话）：不～。(6)（动）（Kuānɡ）姓。
困读音：kùn困kùn(1)（动）陷在艰难痛苦中无法摆脱：为病所～。(2)（动）控制在一定范围里；围困：～守。(3)（动）疲乏：～乏｜～顿。(4)（动）疲乏想睡：你～了就先睡。(5)（动）〈方〉睡：～觉。