mín fáng
mín chóu
mín yuē
mín yōu
mín kǒu
mín zú
mín yuè
mín mìng
mín kān
mín shēng
mín fèn
mín mǔ
mín fú
mín liáng
mín mín
mín gōng
mín gōng
mín xuán
mín yáo
mín yì
mín jǐng
mín hé
mín xué
mín cóng
mín chén
mín fáng
mín suǒ
mín zhòng
mín yí
mín chǎn
mín cháng
mín shì
mín běn
mín shè
mín lì
mín yǒu
mín yán
mín jiǎ
mín bǐng
mín xū
mín yǔ
mín yè
mín fēng
mín mò
mín jū
mín biān
mín cí
mín yuàn
mín wáng
mín yǐn
mín hài
mín jì
mín wàng
mín gāo
mín jīng
mín yàn
mín cūn
mín yán
mín dé
mín yán
mín rén
mín gāng
mín xìng
mín jiān
mín cáo
mín jí
mín qíng
mín yī
mín zhèng
mín shí
mín zhǎng
mín yáo
mín yì
mín lè
mín biàn
mín chuán
mín mǔ
mín jì
mín lì
mín xiào
mín xū
mín zhì
mín é
mín lì
mín guān
mín zhī
mín yòng
mín tíng
mín pǐn
mín néng
mín yí
mín shǐ
mín bù
mín tuán
mín gē
mín bìng
mín quán
mín wǔ
mín dù
mín chóu
mín xiè
mín jí
mín zhì
mín pū
mín tiān
mín fū
mín yì
mín cái
mín bàn
mín wù
mín jūn
mín zhǒng
mín wù
mín xiǎng
mín méng
mín shī
mín qì
mín diǎn
mín guān
mín gōng
mín hùn
mín xiù
mín shù
mín sòng
mín jué
mín biǎo
mín háo
mín yīng
mín yuàn
mín guó
mín bīng
mín xīn
mín kùn
mín zéi
mín yíng
mín kuì
mín hù
mín shí
mín zhèng
mín shì
mín sú
mín zhuàng
mín jiān
mín zhǔ
mín chǎn
mín wū
mín jiān
mín lí
mín shè
mín dào
mín chóu
mín ōu
mín ràng
mín jiā
mín mù
mín ài
pín kùn
shé kùn
zuò kùn
jiǔ kùn
juàn kùn
yē kùn
mín kùn
diāo kùn
shuāi kùn
fù kùn
jiě kùn
suān kùn
xīn kùn
fá kùn
è kùn
wēi kùn
jiǒng kùn
cán kùn
chūn kùn
è kùn
làn kùn
yān kùn
shū kùn
chóu kùn
pín kùn
jiān kùn
diān kùn
mǎo kùn
bìng kùn
pái kùn
jiǔ kùn
jí kùn
jī kùn
lǎn kùn
léi kùn
áo kùn
ruǎn kùn
pí kùn
kuāng kùn
fán kùn
tuō kùn
wéi kùn
jiān kùn
fàn kùn
bà kùn
yōu kùn
wěi kùn
mài kùn
qióng kùn
yōng kùn
láo kùn
jiāo kùn
qióng kùn
zuì kùn
lín kùn
diāo kùn
chán kùn
jí kùn
shěn kùn
qìng kùn
bì kùn
zhòng kùn
bài kùn
hūn kùn
jù kùn
jī kùn
chǔ kùn
sāo kùn
xū kùn
bēi kùn
jiǎn kùn
fā kùn
è kùn
nèi kùn
dǔn kùn
chéng kùn
shǒu kùn
héng kùn
yǔ kùn
xǐng kùn
diāo kùn
dùn kùn
yōu kùn
wán kùn
tún kùn
⒈ 民众的困苦。
引《逸周书·酆保》:“五祥:一君选择,二官得度,三务不舍,四不行赂,五察民困。”
清吴伟业《杂感》诗之一:“闻道朝廷罢上都,中原民困尚难苏。”
⒉ 民众困厄。
引《史记·宋微子世家》:“岁饥民困,吾谁为君!”
《史记·平原君虞卿列传》:“﹝李同曰﹞民困兵尽,或剡木为矛矢,而君器钟磬自若。使秦破赵,君安得有此?使赵得全,君何患无有?”
民mín(1)(名)人民:~办|~变|~兵|吊~代罪|劳~伤财|全~皆兵。(2)(名)某族的人:藏~|回~。(3)(名)从事某种职业的人:农~|渔~|牧~。(4)(名)民间:~歌|~谣。(5)(名)非军人;非军事的:军~团结|拥政爱~。
困读音:kùn困kùn(1)(动)陷在艰难痛苦中无法摆脱:为病所~。(2)(动)控制在一定范围里;围困:~守。(3)(动)疲乏:~乏|~顿。(4)(动)疲乏想睡:你~了就先睡。(5)(动)〈方〉睡:~觉。