tǔ wáng
tǔ fēng
tǔ hòu
tǔ chǎng
tǔ yáo
tǔ xù
tǔ yùn
tǔ jiǔ
tǔ xíng
tǔ zào
tǔ jiào
tǔ fáng
tǔ huò
tǔ gē
tǔ yàn
tǔ huī
tǔ yàn
tǔ jiāng
tǔ jiāng
tǔ yíng
tǔ zhōng
tǔ zhòng
tǔ zhé
tǔ láng
tǔ zuò
tǔ bāng
tǔ jí
tǔ guī
tǔ bù
tǔ chéng
tǔ fàn
tǔ gǒu
tǔ náng
tǔ guài
tǔ bō
tǔ sù
tǔ bó
tǔ fāng
tǔ zhī
tǔ sēng
tǔ féi
tǔ ròu
tǔ fèn
tǔ yù
tǔ jiè
tǔ bǐ
tǔ dùn
tǔ sú
tǔ kàng
tǔ huī
tǔ qiāng
tǔ xíng
tǔ bīng
tǔ píng
tǔ wù
tǔ fù
tǔ wèi
tǔ cí
tǔ cáng
tǔ fǔ
tǔ gǔ
tǔ xiāo
tǔ lóng
tǔ xíng
tǔ fán
tǔ jìng
tǔ mó
tǔ liàn
tǔ jìn
tǔ láo
tǔ jūn
tǔ pō
tǔ nán
tǔ yǒng
tǔ guì
tǔ pào
tǔ kǒu
tǔ yān
tǔ fú
tǔ shì
tǔ jiàn
tǔ duàn
tǔ bā
tǔ xíng
tǔ guó
tǔ shè
tǔ fēng
tǔ sè
tǔ jī
tǔ chòng
tǔ àng
tǔ lóng
tǔ lì
tǔ jū
tǔ wū
tǔ yuè
tǔ bù
tǔ huà
tǔ fǒu
tǔ huáng
tǔ háo
tǔ kē
tǔ kòu
tǔ píng
tǔ máo
tǔ biē
tǔ mù
tǔ mài
tǔ wán
tǔ diào
tǔ fǎ
tǔ guǐ
tǔ gǎng
tǔ jì
tǔ bēng
tǔ jiē
tǔ yǔ
tǔ pēi
tǔ zhù
tǔ qì
tǔ fān
tǔ lǐ
tǔ lóu
tǔ yī
tǔ cán
tǔ yǔ
tǔ chéng
tǔ mín
tǔ kōng
tǔ zhū
tǔ shān
tǔ ǒu
tǔ qí
tǔ hòu
tǔ kǎn
tǔ liè
tǔ kuài
tǔ gōng
tǔ gāng
tǔ péi
tǔ jiāng
tǔ gāo
tǔ bào
tǔ qiáng
tǔ sī
tǔ gǔ
tǔ fú
tǔ jìng
tǔ bái
tǔ gùn
tǔ fēng
tǔ yí
tǔ mù
tǔ gěng
tǔ tián
tǔ xìng
tǔ héng
tǔ chāng
tǔ mán
tǔ chē
tǔ gǎi
tǔ céng
tǔ kàng
tǔ kēng
tǔ huà
tǔ gěng
tǔ rén
tǔ jiē
tǔ dì
tǔ gǔ
tǔ máo
tǔ jū
tǔ kù
tǔ niú
tǔ biē
tǔ tóu
tǔ cuò
tǔ shēn
tǔ lì
tǔ rǎng
tǔ gōng
tǔ yǔ
tǔ gōng
tǔ liū
tǔ nì
tǔ bāo
tǔ bà
tǔ jīng
tǔ dì
tǔ ní
tǔ gǔ
tǔ huà
tǔ tán
tǔ yīn
tǔ gǔ
tǔ lì
tǔ chǔ
tǔ jūn
tǔ zhù
tǔ qū
tǔ qiāng
tǔ fén
tǔ chēng
tǔ náng
tǔ fěi
tǔ tàn
tǔ gòng
tǔ huáng
tǔ qiáng
tǔ pī
tǔ chóng
tǔ fù
tǔ quǎn
tǔ dòu
tǔ chǎn
tǔ zhǎng
dà kuài
dì kuài
bǎn kuài
zhǒng kuài
zhè kuài
zhuān kuài
wán kuài
qì kuài
nà kuài
wán kuài
tāi kuài
mó kuài
yī kuài
jī kuài
nǎ kuài
zhěn kuài
líng kuài
ěr kuài
shā kuài
zhǒng kuài
guō kuài
pò kuài
mù kuài
líng kuài
bīng kuài
jù kuài
lěi kuài
duǒ kuài
lěi kuài
jǐn kuài
wǎ kuài
xuán kuài
diàn kuài
xī kuài
zì kuài
liàng kuài
lì kuài
fāng kuài
pǐ kuài
shān kuài
tǔ kuài
shòu kuài
zhū kuài
lěi kuài
shí kuài
xián kuài
péng kuài
成疙瘩或成团块(.好工具)的泥土。
⒈ 成疙瘩或成团块的泥土。
引《礼记·明堂位》“土鼓蕢桴” 唐孔颖达疏：“蕢桴，以土块为桴。”
北魏贾思勰《齐民要术·耕田》：“立春后，土块散，上没橛，陈根可拔。”
《南史·贺瑒传》：“乃以土块加其心上，俄顷而苏。”
结成块状的泥土。
如：「小朋友们用土块围成花圃，栽种许多花树来绿化校园。」
土tǔ(1)（名）本义：泥土；土壤：黄～｜黏～｜～山。(2)（名）土地。(3)（副）本地的；地方的：～特产｜～俗。(4)（名）指我国民间沿用的生产技术和有关的设备、产品、人员等：～方｜～招儿。(5)（形）不合潮流；不开通：～气。(6)（名）未熬制的鸦片：烟～。(7)姓。
块读音：kuài块kuài(1)（名）（～儿）成疙瘩或成团儿的东西：糖～儿｜煤～｜把肉切成～。(2)（名）ɑ）用于块状或某些片状的东西：两～香皂｜一～布。b）用于银币或纸币；等于“圆”：两～香皂｜一～布。b）用于银币或纸币；等于“圆”