jiāo héng
qín héng
píng héng
cóng héng
gān héng
kēng héng
jūn héng
kuí héng
cháng héng
lí héng
dēng héng
lín héng
yáo héng
zhōng héng
yú héng
zǎi héng
quán héng
jiàn héng
chí héng
shī héng
chēng héng
zhū héng
yí héng
qí héng
líng héng
qī héng
zhǔn héng
qǔ héng
wā héng
sān héng
quán héng
kēng héng
cuò héng
xū héng
lián héng
xuán héng
bǎo héng
lǐ héng
kàng héng
jī héng
yù héng
jī héng
ā héng
fù héng
dù héng
sháo héng
bī héng
luán héng
cōng héng
mén héng
tiān héng
cháo héng
zhēng héng
dí héng
shuǐ héng
kuí héng
dù héng
wén héng
zhì héng
niǎo héng
píng héng
dòu héng
kàng héng
yī héng
chèng héng
shū héng
yǐ héng
quán héng
qí héng
sī héng
cān héng
chē héng
xiāng héng
jīn héng
chén héng
yà héng
qián héng
yùn héng
huí héng
yù héng
chuān héng
hái héng
pǐn héng
tǔ héng
mò héng
kàng héng
jūn héng
yōu héng
wàng héng
tí héng
yáng héng
⒈ “璇璣玉衡”的省称。古代观测天体的仪器。参见“璇璣玉衡”。
引南朝宋刘义庆《世说新语·言语》：“尺表能审璣衡之度，寸管能测往復之气。”
唐杨炯《登秘书省阁诗序》：“观星文而考南北，大象入於璣衡。”
严复《救亡决论》：“浑天昉于璣衡，机器创于班墨。”
⒉ 北斗七星的泛称。
引宋王安石《谢赐历日表》：“恭惟陛下躬包历数，政顺璣衡，齐日月之照临，体乾坤之闔辟。”
明杨慎《柯玉井赠宝剑》诗：“冲霄紫气璣衡北，照夜清光奎壁东。”
⒊ 借指天文学。
引清梁章鉅《归田琐记·鼓楼刻漏》：“石堂名普，字尚德，寧德人，精律吕璣衡之学。”
玑jī(1)（名）不圆的珠子：珠～。(2)（名）古代一种天文仪器：璇～。
衡读音：héng衡héng(1)（名）秤杆；泛指称重量的器具。(2)（动）称重量。(3)（动）衡量：～情度理。(4)（Hénɡ）姓。