qí xíng
qí mǎ
qí shī
qí nú
qí yáng
qí cāo
qí shì
qí lóng
qí chuī
qí jīng
qí zú
qí hǔ
qí gē
qí zhú
qí bīng
qí dū
qí qì
qí hè
qí shù
qí fèng
qí zhū
qí dǎo
qí zhàn
qí yú
qí shěng
qí yì
qí bù
qí jūn
qí dòu
qí lù
qí zhǎng
qí fèng
qí shǒu
qí kòu
qí jūn
qí ài
qí cáo
qí guān
qí shè
qí cóng
qí zhì
qí jī
qí yì
qí qiáng
qí yóu
qí huǒ
qí kuà
qí lì
qí chéng
qí mò
qí liè
qí lóu
qí zuò
qí chí
qí dòu
qí fū
qí yún
qí lǘ
qí jiàng
qí héng
qí zhuāng
qí ne
qí chuán
zhì héng
tiān héng
cōng héng
qǔ héng
lí héng
chuān héng
ā héng
shī héng
jīn héng
lín héng
sān héng
qián héng
xū héng
bī héng
yáng héng
jūn héng
zhǔn héng
yú héng
yōu héng
qí héng
gān héng
kēng héng
hái héng
fù héng
luán héng
xiāng héng
jiàn héng
tí héng
kàng héng
wàng héng
lián héng
qín héng
qī héng
dù héng
dēng héng
shuǐ héng
tǔ héng
shū héng
píng héng
wén héng
yáo héng
kàng héng
líng héng
yà héng
lǐ héng
sī héng
xuán héng
zhōng héng
yù héng
cháo héng
zhū héng
mén héng
wā héng
quán héng
jī héng
kēng héng
dòu héng
kuí héng
niǎo héng
chēng héng
zǎi héng
zhēng héng
quán héng
jūn héng
pǐn héng
yǐ héng
píng héng
chí héng
cóng héng
qí héng
mò héng
cuò héng
quán héng
yī héng
kuí héng
jī héng
cháng héng
dí héng
yù héng
kàng héng
sháo héng
bǎo héng
yùn héng
chèng héng
chē héng
chén héng
cān héng
yí héng
jiāo héng
huí héng
dù héng
⒈ 喻做危险事。
引语出《史记·袁盎晁错列传》：“臣闻千金之子坐不垂堂，百金之子不骑衡。”
唐刘禹锡《历阳书事》诗：“无能甘负弩，不慎在骑衡。”
五代王周《自喻》诗：“骑衡与垂堂，非不知前喻。”
骑qí(1)（动）两腿跨坐（在牲口或自行车等上面）：～马｜～自行车。(2)（动）兼跨两边：～缝。(3)（名）骑的马；泛指人乘坐的动物。(4)（名）骑兵；也泛指骑马的人：轻～｜铁～｜车～。
衡读音：héng衡héng(1)（名）秤杆；泛指称重量的器具。(2)（动）称重量。(3)（动）衡量：～情度理。(4)（Hénɡ）姓。