yǐ lǘ
yǐ shàn
yǐ kuí
yǐ wēi
yǐ ài
yǐ tiān
yǐ qióng
yǐ dié
yǐ yún
yǐ bàn
yǐ shì
yǐ bì
yǐ huò
yǐ miǎn
yǐ rén
yǐ lài
yǐ mǎ
yǐ kuò
yǐ chéng
yǐ chuāng
yǐ héng
yǐ páng
yǐ qīng
yǐ ráo
yǐ qiáng
yǐ zhòng
yǐ shì
yǐ dié
yǐ zuì
yǐ lún
yǐ nì
yǐ lán
yǐ gē
yǐ tuō
yǐ zhào
yǐ lì
yǐ fú
yǐ yáng
yǐ tīng
yǐ pí
yǐ dà
yǐ mén
yǐ wàng
yǐ shēng
yǐ dài
yǐ shā
yǐ yù
yǐ shì
yǐ quàn
yǐ xǐ
yǐ zuò
yǐ gài
yǐ xǐ
yǐ wén
yǐ kào
yǐ guō
yǐ báo
yǐ fù
yǐ xī
yǐ yáng
yǐ cuì
yǐ lán
yǐ lú
yǐ chǔ
yǐ jié
yǐ zǐ
yǐ zhàng
yǐ rèn
yǐ bài
yǐ tuō
yǐ ěr
yǐ zhào
yǐ jiè
yǐ mí
yǐ yíng
yǐ bàng
yǐ zhōu
yǐ kǎn
zhōng héng
yí héng
cháng héng
yù héng
zǎi héng
mén héng
jī héng
niǎo héng
xū héng
jīn héng
kàng héng
jūn héng
gān héng
shī héng
chén héng
kuí héng
wā héng
dòu héng
chē héng
dù héng
sī héng
shū héng
jūn héng
xiāng héng
lǐ héng
hái héng
tǔ héng
sháo héng
yú héng
luán héng
kàng héng
zhēng héng
zhū héng
dí héng
xuán héng
qī héng
tí héng
qián héng
chèng héng
yáng héng
chí héng
qǔ héng
zhǔn héng
kēng héng
shuǐ héng
yùn héng
yōu héng
qín héng
quán héng
yù héng
dēng héng
kēng héng
lí héng
líng héng
píng héng
quán héng
jiàn héng
wén héng
qí héng
píng héng
bī héng
yǐ héng
kuí héng
zhì héng
tiān héng
cóng héng
ā héng
pǐn héng
lín héng
qí héng
jiāo héng
yī héng
yà héng
huí héng
bǎo héng
yáo héng
cháo héng
chuān héng
dù héng
kàng héng
mò héng
fù héng
chēng héng
cuò héng
quán héng
sān héng
lián héng
cān héng
wàng héng
cōng héng
jī héng
⒈ 靠在车前横木上。
引《论语·卫灵公》：“立则见其参於前也，在舆则见其倚於衡也。”
明王守仁《朱子晚年定论·答陈才卿书》：“若知此心此理端的在我，则参前、倚衡自有不容捨者。”
⒉ 一解据韦昭说，谓跨在车前横木上。
引《史记·袁盎晁错列传》：“盎曰：‘臣闻千金之子坐不垂堂，百金之子不骑衡。’”
裴骃集解引如淳曰：“骑，倚也。衡，楼殿边栏楯也。”
司马贞索隐引韦昭曰：“衡，车衡也。骑音倚，谓跨之。”
北魏郦道元《水经注·渭水三》引袁盎曰：“臣闻千金之子坐不垂堂，百金之子立不倚衡。”
北齐颜之推《观我生赋》：“繄深宫之生贵，矧垂堂与倚衡。”
唐刘禹锡《观市》：“是日倚衡而閲之，感其盈虚之相寻也速，故著於篇云。”
唐陆龟蒙《渔具诗·钓车》：“高多倚衡惧，下有折轴速。”
倚yǐ(1)（动）靠着：～门而望｜～马千言。(2)（动）仗恃：～势欺人｜～老卖老。(3)（形）〈书〉偏；歪：不偏不～。
衡读音：héng衡héng(1)（名）秤杆；泛指称重量的器具。(2)（动）称重量。(3)（动）衡量：～情度理。(4)（Hénɡ）姓。