chēng héng
sān héng
qī héng
chē héng
yí héng
jiāo héng
wā héng
yà héng
shī héng
yōu héng
tiān héng
píng héng
kuí héng
mén héng
cān héng
líng héng
quán héng
mò héng
fù héng
bǎo héng
qí héng
pǐn héng
huí héng
dù héng
cháo héng
chuān héng
quán héng
wàng héng
jiàn héng
yù héng
chí héng
ā héng
zhǔn héng
jūn héng
lí héng
kàng héng
qǔ héng
dí héng
zhū héng
sháo héng
chèng héng
cháng héng
cóng héng
zǎi héng
zhōng héng
shuǐ héng
yǐ héng
chén héng
xū héng
kàng héng
tí héng
yáng héng
lián héng
bī héng
niǎo héng
yáo héng
tǔ héng
jūn héng
xiāng héng
zhì héng
gān héng
cōng héng
yùn héng
qín héng
wén héng
yú héng
dēng héng
yù héng
qí héng
lín héng
xuán héng
jī héng
quán héng
hái héng
luán héng
kàng héng
jī héng
qián héng
kuí héng
píng héng
kēng héng
shū héng
lǐ héng
dòu héng
yī héng
kēng héng
sī héng
zhēng héng
jīn héng
dù héng
cuò héng
⒈ 加在牛角上的横木。用以控制牛以防触人。一说楅设于角，衡设于鼻。
引《诗·鲁颂·閟宫》：“秋而载尝，夏而楅衡。”
朱熹集传：“尝，秋祭名。楅衡，施於牛角，所以止触也。”
《周礼·地官·封人》：“凡祭祀，饰其牛牲，设其楅衡。”
郑玄注：“楅设於角，衡设於鼻。”
汉张衡《东京赋》：“物牲辩省，设其楅衡。”
宋苏洵《衡论·御将》：“蹄者可驭以羈紲，触者可拘以楅衡。”
加缚在牛角上以防牛触人的横木；或说此横木称「楅」，衡则另指穿在牛鼻间以便牵引的缚绳或横木。
1.拴在牛角上防止牛顶人的横木：“凡祭祀，饰其牛牲，设其～衡。”
2.古代行乡射礼时插箭的器具：“命弟子设～。”
3.木门后用以连结门板的横衬。
衡读音：héng衡héng(1)（名）秤杆；泛指称重量的器具。(2)（动）称重量。(3)（动）衡量：～情度理。(4)（Hénɡ）姓。