shū kuò
shū yào
shū shǐ
shū dòu
shū jīng
shū cáo
shū mì
shū ào
shū kuí
shū yuán
shū hù
shū guǎn
shū chén
shū guǎn
shū tíng
shū wù
shū gàn
shū jù
shū xiá
shū jūn
shū niǔ
shū fù
shū fǔ
shū jìn
shū jìn
shū jí
shū yuàn
shū fǔ
shū jī
shū xiāng
shū wò
shū mì
shū guāng
shū héng
shū yè
shū zhōng
shū xiàn
tiān héng
cóng héng
qǔ héng
kuí héng
gān héng
yáo héng
dí héng
shuǐ héng
mò héng
hái héng
jūn héng
lǐ héng
qī héng
jūn héng
kuí héng
jīn héng
yà héng
quán héng
ā héng
lián héng
huí héng
dù héng
shū héng
yù héng
kēng héng
xuán héng
chén héng
qí héng
yùn héng
cōng héng
xū héng
qí héng
chēng héng
dòu héng
zhū héng
cháng héng
zǎi héng
chē héng
kàng héng
sān héng
cān héng
jiàn héng
xiāng héng
zhēng héng
chí héng
qín héng
mén héng
jī héng
kēng héng
pǐn héng
luán héng
yí héng
chèng héng
zhì héng
niǎo héng
sháo héng
zhǔn héng
dēng héng
shī héng
fù héng
lín héng
píng héng
yǐ héng
jiāo héng
wàng héng
yú héng
cháo héng
cuò héng
bī héng
chuān héng
jī héng
píng héng
yōu héng
wā héng
lí héng
wén héng
dù héng
quán héng
yù héng
sī héng
kàng héng
bǎo héng
tǔ héng
zhōng héng
líng héng
yī héng
kàng héng
quán héng
tí héng
yáng héng
qián héng
⒈ 中央行政机关的职权。亦指宰辅之位。
引《北史·序传·李冲》：“僕射执我枢衡，总釐朝务，使我无后顾之忧。”
唐张九龄《酬宋使君见赠之作》诗：“时来不自意，宿昔谬枢衡。翊圣负明主，妨贤愧友生。”
宋苏轼《祭魏国韩令公文》：“召自北方，付之枢衡。”
况周颐《蕙风词话》卷三：“藏春佐命新朝，运筹帷帐，致位枢衡。”
主要的行政机关。
枢shū(1)（名）门上的转轴。(2)（名）枢纽；重要的部分；起决定性作用的部分。
衡读音：héng衡héng(1)（名）秤杆；泛指称重量的器具。(2)（动）称重量。(3)（动）衡量：～情度理。(4)（Hénɡ）姓。