líng héng
jiào hèng
kuí héng
lián héng
qiáng hèng
huá héng
jié héng
áo héng
zòng héng
dù héng
sì héng
jiāo hèng
fā hèng
yāo héng
lài héng
xuān héng
shēn héng
jiǎo héng
dà héng
zuò héng
wán héng
háo hèng
yōng héng
guǎng héng
sòng héng
guì héng
lián héng
yuān héng
yòu héng
zāi héng
jiāo héng
mán hèng
tān héng
cán héng
xià héng
bào héng
dǎ héng
xióng héng
fēi héng
wǔ héng
zhuān hèng
kàng héng
xiè héng
xiōng héng
lán héng
zhì héng
lí héng
zì héng
diāo hèng
wǎng héng
dōng héng
xiōng hèng
cóng héng
quán héng
hàn héng
fàng héng
jù héng
tiān héng
shuǎ hèng
⒈ 忌刻专横。
引《明史·奸臣传·温体仁》：“体仁荷帝殊宠，益忮横，而中阻深。”
嫉妒：～刻（忌刻）。不～不求。
横读音：héng,hèng[ héng ]1. 跟地面平行的，与“竖”、“直”相对：横梁。横楣。横额。横幅。横批。横披（长条形横幅字画）。横匾。横标。横空。
2. 左右向的，跟目视方向垂直的，与“竖”、“直”、“纵”相对：横写。横排。横向。横斜。纵横。
3. 地理学上指东西向的：与“纵”相对：横贯东西。