yōng juàn
yōng pú
yōng qiǎn
yōng sú
yōng fá
yōng zhī
yōng miù
yōng yú
yōng zuò
yōng shū
yōng cháng
yōng jiàn
yōng shì
yōng wěi
yōng cái
yōng kě
yōng jūn
yōng jiǎo
yōng miǎo
yōng hé
yōng dài
yōng yōng
yōng zhòng
yōng lǔ
yōng dé
yōng ruò
yōng qì
yōng yī
yōng gōng
yōng nú
yōng kè
yōng mò
yōng àn
yōng nuò
yōng guān
yōng bì
yōng lìn
yōng fǔ
yōng lín
yōng rú
yōng shǔ
yōng cái
yōng wàng
yōng jù
yōng tà
yōng qíng
yōng qiè
yōng jù
yōng huí
yōng héng
yōng lì
yōng mín
yōng bǐ
yōng nuò
yōng chéng
yōng jìn
yōng qú
yōng dùn
yōng lòu
yōng cì
yōng lù
yōng rén
yōng wǔ
yōng yīn
yōng bǎo
yōng tà
yōng fán
yōng wéi
yōng nú
yōng mín
yōng báo
yōng xūn
yōng gé
lán héng
tān héng
guǎng héng
wǔ héng
yòu héng
dù héng
fā hèng
háo hèng
áo héng
guì héng
lián héng
sòng héng
yōng héng
cóng héng
yuān héng
xiōng héng
quán héng
dōng héng
wán héng
wǎng héng
lián héng
zuò héng
tiān héng
mán hèng
zāi héng
dǎ héng
jiāo hèng
jiǎo héng
yāo héng
xiōng hèng
xiè héng
jiào hèng
fēi héng
xióng héng
kuí héng
diāo hèng
zhuān hèng
jiāo héng
jié héng
jù héng
sì héng
shēn héng
hàn héng
xuān héng
kàng héng
shuǎ hèng
líng héng
zì héng
lài héng
qiáng hèng
xià héng
cán héng
lí héng
fàng héng
bào héng
dà héng
huá héng
zhì héng
zòng héng
⒈ 庸愚而专横。 明沉德符《野获编·内阁·辅臣掌都察院》：“高即嗾门人吏科都给事中韩楫，论其庸横。
引赵辨疏直发其谋，云横非庸臣所能也。”
庸yōng(1)（形）平凡；不高明：～才｜～医｜～凡｜附～｜昏～｜平～。(2)（形）（动）用（用于否定式）：无～细述｜无～讳言｜无～赘述。(3)（形）（助）疑问词；表示反问；岂：～有济乎｜～可弃乎？
横读音：héng,hèng[ héng ]1. 跟地面平行的，与“竖”、“直”相对：横梁。横楣。横额。横幅。横批。横披（长条形横幅字画）。横匾。横标。横空。
2. 左右向的，跟目视方向垂直的，与“竖”、“直”、“纵”相对：横写。横排。横向。横斜。纵横。
3. 地理学上指东西向的：与“纵”相对：横贯东西。