shuǎ xiào
shuǎ shì
shuǎ diān
shuǎ chù
shuǎ lóng
shuǎ huà
shuǎ rén
shuǎ huá
shuǎ jiāo
shuǎ niáng
shuǎ hóu
shuǎ huò
shuǎ chā
shuǎ shuǐ
shuǎ dòu
shuǎ jiān
shuǎ qiào
shuǎ mán
shuǎ diāo
shuǎ lài
shuǎ qīng
shuǎ xióng
shuǎ zǐ
shuǎ piāo
shuǎ zuǐ
shuǎ xì
shuǎ jiā
shuǎ bǎ
shuǎ yān
shuǎ dān
shuǎ nào
shuǎ qiāng
shuǎ jiān
shuǎ hèng
shuǎ lìng
qiáng hèng
fàng héng
jiǎo héng
zhuān hèng
shēn héng
guì héng
zhì héng
lán héng
kuí héng
wǔ héng
xiōng hèng
jiāo héng
jié héng
fēi héng
dǎ héng
jiào hèng
diāo hèng
guǎng héng
dà héng
tiān héng
sì héng
yōng héng
kàng héng
lí héng
xuān héng
lài héng
dōng héng
zuò héng
zì héng
lián héng
cán héng
wán héng
yāo héng
xióng héng
tān héng
cóng héng
áo héng
hàn héng
wǎng héng
jiāo hèng
xiōng héng
líng héng
xiè héng
jù héng
yuān héng
fā hèng
yòu héng
shuǎ hèng
quán héng
sòng héng
dù héng
bào héng
zòng héng
háo hèng
xià héng
lián héng
mán hèng
zāi héng
huá héng
耍横shuǎhèng
(1) 表现出蛮横的态度
英be rude⒈ 不讲理；逞凶。
引沙汀《兽道》：“吓，亲家母，你怎么耍横呵！”
《人民文学》1976年第4期：“我怕三秋在这儿耍横，看这架势，我还是晚了一步。”
耍shuǎ(1)（动〈方〉玩；玩耍：让孩子到院子里～去。(2)（动）玩弄；戏弄：～花枪｜～猴儿。(3)（动）施展；表现出来（多含贬义）：～毛杆｜～态度。(4)姓。
横读音：héng,hèng[ hèng ]1. 凶暴，不讲理；蛮横。强横。横暴。横蛮。
2. 意外的，不寻常的：横财。横祸。横事。横死。