kuí àn
kuí shū
kuí wu
kuí yuán
kuí gāng
kuí néng
kuí pǐn
kuí yì
kuí kuài
kuí qǔ
kuí jiàn
kuí gāng
kuí é
kuí guǐ
kuí héng
kuí jié
kuí héng
kuí xióng
kuí rú
kuí guī
kuí jié
kuí yì
kuí lěi
kuí zhuàng
kuí gé
kuí féi
kuí shì
kuí jiǎ
kuí lěi
kuí shuò
kuí wù
kuí xīng
kuí xiù
kuí jī
kuí tè
kuí kuài
kuí yàn
kuí tái
kuí gé
kuí xiǎn
kuí rén
kuí wàng
kuí jiàn
kuí ài
kuí lù
kuí fǔ
kuí kàng
kuí jué
kuí kuàng
kuí qú
kuí jùn
kuí sháo
kuí hóng
kuí wěi
kuí cuī
kuí lěi
kuí sù
kuí tóu
kuí dòu
kuí chán
kuí xiá
kuí jiě
kuí dǎng
kuí qiú
kuí shuài
kuí bó
kuí shǒu
kuí wú
kuí lǜ
kuí xuǎn
kuí duī
kuí líng
kuí rán
kuí qí
kuí bǐng
kuí lèi
kuí lǐng
kuí áng
kuí huī
kuí yán
kuí gāng
kuí zhǔ
kuí nì
kuí léi
kuí dù
kuí zhuó
kuí qí
kuí míng
kuí fēng
kuí gāng
kuí shí
kuí zhòng
kuí lěi
kuí cháng
yāo héng
jié héng
jiào hèng
cán héng
guǎng héng
wán héng
wǎng héng
huá héng
zòng héng
sòng héng
zhuān hèng
yōng héng
wǔ héng
tān héng
jù héng
hàn héng
fēi héng
lài héng
shuǎ hèng
zuò héng
guì héng
bào héng
kàng héng
sì héng
qiáng hèng
dù héng
tiān héng
líng héng
xiōng héng
lí héng
háo hèng
xuān héng
jiāo héng
shēn héng
lián héng
fā hèng
cóng héng
yuān héng
quán héng
lián héng
lán héng
fàng héng
xiōng hèng
zhì héng
diāo hèng
zāi héng
mán hèng
áo héng
dà héng
dōng héng
zì héng
yòu héng
xià héng
jiāo hèng
jiǎo héng
dǎ héng
xióng héng
xiè héng
kuí héng
⒈ 横行而占上风。
引唐李翱《祭吏部韩侍郎文》：“戎风混华，异学魁横。”
魁kuí(1)（形）为首的；居第一位的：罪～｜夺～｜花～。(2)（形）（身体）高大：～梧。(3)（名）魁星；北斗七星中形成斗形的四颗星。
横读音：héng,hèng[ héng ]1. 跟地面平行的，与“竖”、“直”相对：横梁。横楣。横额。横幅。横批。横披（长条形横幅字画）。横匾。横标。横空。
2. 左右向的，跟目视方向垂直的，与“竖”、“直”、“纵”相对：横写。横排。横向。横斜。纵横。
3. 地理学上指东西向的：与“纵”相对：横贯东西。