pēng gē
pēng fēn
pēng hé
pēng yú
pēng páo
pēng fán
pēng páo
pēng rán
pēng tiáo
pēng diào
pēng gǒu
pēng rèn
pēng shā
pēng chuò
pēng duàn
pēng xún
pēng miè
pēng shé
pēng cǎi
pēng bīng
pēng áo
pēng lǐ
pēng shí
pēng hǎi
pēng rèn
pēng chǎn
pēng shāng
pēng rèn
pēng zhì
pēng huàn
pēng liàn
pēng huò
pēng yín
pēng zhì
pēng jīn
pēng yuè
pēng xiè
pēng wò
pēng hè
pēng míng
pēng jiān
pēng zǎi
pēng zhǔ
pēng chá
pēng xiān
pēng liàn
pēng páo
pēng xiān
hán xiān
shí xiān
bú xiān
guàn xiān
guǎ xiān
gān xiān
sān xiān
míng xiān
gāo xiān
jié xiān
bǎo xiān
hóng xiān
fàn xiān
cháng xiān
jī xiān
xīn xiān
jiān xiān
fā xiān
qiǎn xiǎn
gē xiān
gān xiān
jié xiān
bā xiān
zhēn xiān
hēng xiān
xīng xiān
hé xiān
yú xiān
sháo xiān
chéng xiān
bì xiān
jiāng xiān
hǎi xiān
qīng xiān
jīn xiān
guāng xiān
chǔ xiān
xíng xiǎn
féi xiān
jiè xiān
shēn xiān
huì xiàn
dān xiān
ruí xiān
huá xiān
gòng xiān
bīng xiān
fāng xiān
qīng xiān
jiā xiān
zhuó xiān
biāo xiān
gé xiān
qīng xiān
bà xiān
xiǎo xiān
⒈ 参见“烹小鲜”。参见“烹小鲜”。
引语本《老子》：“治大国若烹小鲜。”
后以“烹鲜”比喻治国便民之道，亦比喻政治才能。 《后汉书·循吏传赞》：“政畏张急，理善烹鲜。”
晋葛洪《抱朴子·用刑》：“烹鲜之戒，不欲其烦。”
唐李颀《赠别穆元林》诗：“彼乡有令弟，小邑试烹鲜。”
宋张元干《水调歌头·陪福帅燕集口占以授官奴》词：“调鼎他年事，妙手着烹鲜。”
⒉ 烹鱼。
引唐李颀《夏宴张兵曹东堂》诗：“重林华屋堪避暑，况乃烹鲜会嘉客。”
烹pēng(1)（动）煮（菜、茶）：～饪｜～调。(2)（名）烹饪方法；先用热油略炒；再加入酱油等作料迅速搅拌；随即盛出：～对虾。
鲜读音：xiān,xiǎn[ xiān ]1. 新的，不陈的，不干枯的：鲜果。鲜花。鲜嫩。新鲜。
2. 滋味美好：鲜美。鲜甜。这汤真鲜。
3. 有光彩的：鲜明。鲜亮。鲜艳。
4. 味美的食物：尝鲜。时鲜。
5. 特指鱼虾等水产食物：海鲜。鱼鲜。
6. 〔鲜卑〕中国古代北方民族。
7. 姓。