rén shòu
rén gū
rén míng
rén dān
rén xíng
rén guǒ
rén xiào
rén qià
rén huáng
rén zhì
rén xīn
rén mín
rén lǐ
rén cè
rén cè
rén yì
rén huì
rén jìng
rén shēng
rén hòu
rén jǐn
rén xiōng
rén zǐ
rén xián
rén xù
rén ài
rén hé
rén zhèng
rén ruì
rén zhě
rén huà
rén yì
rén shàn
rén pín
rén ruò
rén xìn
rén fēng
rén shòu
rén wū
rén yòu
rén dé
rén rén
rén yì
rén ràng
rén cǎo
rén qī
rén huì
rén dào
rén shù
rén cí
rén jīn
rén shèng
rén yǔ
rén ài
rén qiáng
rén xìng
rén niǎo
rén jūn
rén pǔ
rén bīn
rén dǔ
rén yì
rén shì
rén cān
rén zé
rén tì
rén shì
rén dǒng
rén bǐ
rén yù
rén rén
rén yán
rén róu
hé róu
jiāo róu
mián róu
shàn róu
xiān róu
huī róu
diào róu
ān róu
huān róu
yōu róu
bēi róu
huá róu
qīng róu
cáo róu
zhí róu
fēng róu
yōu róu
xīn róu
gāng róu
kuī róu
wēn róu
xùn róu
lǐ róu
fǔ róu
nìng róu
yú róu
dī róu
qū róu
kè róu
chūn róu
rén róu
xiān róu
bīn róu
shǒu róu
jiāo róu
rú róu
qū róu
xié róu
qiān róu
ruǎn róu
xì róu
zhēn róu
huái róu
xī róu
qīng róu
kuān róu
rǎo róu
biàn róu
cí róu
jí róu
lì róu
yīn róu
mèi róu
miàn róu
qīng róu
⒈ 仁爱温和。
引《后汉书·史弼传论》：“夫刚烈表性，鲜能优宽；仁柔用情，多乏贞直。”
宋罗大经《鹤林玉露》卷十：“汉高帝晚岁欲易太子，盖以吕后鷙悍， 惠帝仁柔，为宗社远虑。”
《宋史·外国传三·高丽》：“性仁柔恶杀，不屠宰。”
《明史·高拱传》：“赖帝仁柔，弗之竟也。”
1. 一种道德范畴，指人与人相互友爱、互助、同情等：仁义（ａ．仁爱与正义；ｂ．通情达理，性格温顺，能为别人着想）。仁爱。仁政。仁人志士（仁爱有节操的人）。仁义礼智（儒家的伦理思想）。仁至义尽。一视同仁（同样看待，不分厚薄）。
2. 果核的最内部分或其他硬壳中可以吃的部分：核桃仁儿。
3. 姓。
柔读音：róu柔róu(1)（形）软：～软｜～韧。(2)（动）使变软：～麻。(3)（形）柔和：～情｜～顺。(4)姓。