pān fēi
pān yì
pān lán
pān shǐ
pān yáng
pān láng
pān shū
pān lìng
pān nián
pān yú
pān guǒ
pān yē
pān wēng
pān gān
pān lán
pān xiàn
pān zhǔ
pān mù
pān shì
pān yú
pān zuǒ
pān bìn
pān yuàn
pān chē
pān bìn
pān rén
pān shēng
pān huā
pān yuán
pān shuǐ
pān lù
pān lǐ
pān ān
pān zǐ
ruò guǒ
jiān guǒ
zhōng guǒ
yǒng guǒ
jiǎ guǒ
xǐ guǒ
gāng guǒ
qiú guǒ
jiě guǒ
duàn guǒ
shū guǒ
fó guǒ
rú guǒ
míng guǒ
qiáng guǒ
shèng guǒ
rén guǒ
jiā guǒ
dào guǒ
shuǐ guǒ
chéng guǒ
qiǎo guǒ
shàn guǒ
wàn guǒ
píng guǒ
kù guǒ
shí guǒ
méng guǒ
è guǒ
zhēn guǒ
pín guǒ
jiān guǒ
bù guǒ
zuò guǒ
shuò guǒ
zhēn guǒ
yù guǒ
hé guǒ
yīn guǒ
mán guǒ
gān guǒ
guà guǒ
yuè guǒ
miào guǒ
fán guǒ
jié guǒ
ruì guǒ
chán guǒ
gòng guǒ
xiān guǒ
jìn guǒ
jìn guǒ
jīn guǒ
kàn guǒ
jiǔ guǒ
kuài guǒ
bǎi guǒ
yāo guǒ
kāi guǒ
xiàng guǒ
zhāi guǒ
suān guǒ
míng guǒ
lí guǒ
kè guǒ
jí guǒ
yìng guǒ
píng guǒ
shōu guǒ
cǎo guǒ
qīng guǒ
běn guǒ
qiáng guǒ
hù guǒ
chéng guǒ
yuán guǒ
rén guǒ
táng guǒ
máng guǒ
zǎi guǒ
ròu guǒ
wǎn guǒ
zǐ guǒ
zhāng guǒ
zhēn guǒ
ráo guǒ
xíng guǒ
xiàn guǒ
luó guǒ
líng guǒ
de guǒ
shuāng guǒ
bái guǒ
jīng guǒ
pān guǒ
shù guǒ
hòu guǒ
kǔ guǒ
liè guǒ
dān guǒ
yīng guǒ
shān guǒ
shuò guǒ
bì guǒ
shàng guǒ
mì guǒ
zhā guǒ
shòu guǒ
jiá guǒ
xiōng guǒ
jiàn guǒ
zhì guǒ
mǐ guǒ
lè guǒ
jiāng guǒ
ài guǒ
gàn guǒ
zhèng guǒ
zhèng guǒ
sì guǒ
zhēn guǒ
máng guǒ
guā guǒ
gān guǒ
shā guǒ
biān guǒ
xiè guǒ
shā guǒ
shěn guǒ
quán guǒ
shēng guǒ
gōng guǒ
xiào guǒ
piào guǒ
wèi guǒ
jiē guǒ
tóu guǒ
fū guǒ
xiàng guǒ
sōng guǒ
qīng guǒ
lè guǒ
zhàn guǒ
jiāng guǒ
hóng guǒ
huáng guǒ
suàn guǒ
⒈ 晋潘岳貌美，少时出游，妇人遇之者，皆投之以果，遂满车而归。后遂用为典实。参见“潘车”。
引南朝梁简文帝《和湘东王横吹曲·洛阳道》：“玉车争晚入， 潘果溢高箱。”
潘pān（名）姓。
果读音：guǒ1.某些植物花落后含有种子的部分：～实。～品。～木。结～（ａ．结出果实；ｂ．事情的结局或成效）。
2.结局，与“因”相对：因～。成～。
3.坚决：～决。～断。
4.确实，真的：～真。如～。
5.充实，饱足：～腹。
6.姓。