rǎng yú
rǎng jué
rǎng rǎo
rǎng bù
rǎng bèi
rǎng bì
rǎng zhé
rǎng duó
rǎng zhēng
rǎng pì
rǎng dí
rǎng qū
rǎng fú
rǎng wài
rǎng jīn
rǎng tóu
rǎng dì
rǎng piāo
rǎng rǎng
rǎng chì
rǎng yú
rǎng duó
rǎng luàn
rǎng měi
rǎng qiè
rǎng gōng
rǎng mèi
rǎng zé
rǎng rèn
rǎng chú
rǎng jiǎn
rǎng fá
rǎng dào
rǎng lüè
rǎng què
rǎng huàn
rǎng juàn
rǎng náo
rǎng yì
rǎng xiù
rǎng shàn
rǎng quán
rǎng yáng
rǎng póu
rǎng qǔ
rǎng gòu
chōng chì
guǎng chì
jù chì
nǐ chì
líng chì
qiào chì
shěn chì
nì chì
fàng chì
huī chì
huī chì
yān chì
bó chì
fēi chì
zé chì
zhú chì
bǐng chì
qū chì
bìn chì
qiǎn chì
nù chì
dǐ chì
shū chì
tòng chì
hē chì
hē chì
tuī chì
bà chì
qì chì
chù chì
miàn chì
shēn chì
jiǎn chì
hù chì
pì chì
yuǎn chì
tài chì
liú chì
jiàn chì
lùn chì
bī chì
tuì chì
xuē chì
xùn chì
bǐ chì
jié chì
tuò chì
hè chì
lǔ chì
gòu chì
biǎn chì
qiǎn chì
kāi chì
cuàn chì
qīn chì
gé chì
chōng chì
qù chì
yì chì
kǎo chì
chì chì
fèi chì
juān chì
yán chì
shàn chì
póu chì
jī chì
cāi chì
zhǐ chì
zhé chì
dǐ chì
jìn chì
rǎng chì
qiān chì
pái chì
biàn chì
⒈ 排斥；驱除。
引唐韩愈《进学解》：“觝排异端，攘斥佛老。”
元刘壎《隐居通议·理学一》：“世儒不知浅深，猥欲强为攘斥，其於道鲜矣。”
明唐顺之《读＜春秋＞》：“戎狄攘斥，中夏乂安。”
攘rǎng(1)（动〈书〉(2)排斥：～除｜～外。(3)抢：～夺。(4)捋起（袖子）：～臂（捋起袖子；伸出胳膊）。
斥读音：chì斥chì(1)（动）责备：～责。(2)（动）使离开：～退｜～逐。(3)〈书〉侦察：～骑｜～候。(4)〈书〉斥卤。