fèi hài
fèi wù
fèi mí
fèi shì
fèi xiǎng
fèi lèi
fèi qì
fèi qián
fèi nán
fèi jìn
fèi sī
fèi yán
fèi juān
fèi hào
fèi jiě
fèi chāo
fèi chéng
fèi jù
fèi mí
fèi qíng
fèi fèi
fèi mǐ
fèi gōng
fèi lì
fèi shì
fèi shè
fèi cāi
fèi zuǐ
fèi kǒu
fèi cái
fèi yong
fèi jiǎng
fèi rì
fèi yì
fèi yǐn
fèi sǔn
fèi chóu
fèi lǚ
fèi shén
fèi běn
fèi xīn
fèi shǒu
fèi fán
fèi lián
fèi shī
fèi lǐ
fèi sàn
fèi zī
fèi gōng
fèi cí
fèi xiàng
fèi huà
fèi chū
fèi shí
fèi cí
fèi liú
fèi yǐn
fèi cái
fèi shé
pēn sàn
jīng sàn
miǎo sàn
chāi sǎn
xié sàn
dàng sàn
lí sàn
bān sàn
jī sàn
bàn sàn
jiǎng sàn
pàn sàn
xiāo sàn
chōng sàn
lěi sàn
diāo sàn
fā sàn
hé sàn
kuì sàn
lǎn sàn
chǐ sàn
yǔ sàn
jǔ sàn
hè sàn
diāo sàn
pán sàn
yí sàn
yì sàn
tāng sàn
xī sàn
liǎn sàn
ráo sàn
pú sàn
yí sàn
lún sàn
lì sàn
tiāo sàn
huī sàn
huàn sàn
zhǔ sàn
líng sàn
fēi sàn
xǐ sàn
chì sàn
xīn sàn
yún sàn
yù sàn
fú sàn
jiǎn sàn
niǎo sàn
mí sàn
rèn sàn
mài sàn
bēn sàn
bīng sàn
mí sàn
tuì sàn
qiǎn sàn
jí sàn
xiāo sàn
shèn sàn
qū sàn
qīng sàn
líng sǎn
piāo sàn
huī sàn
fàn sàn
jī sàn
lù sàn
gěi sàn
kuò sàn
xīng sàn
wù sàn
qiān sàn
huài sàn
ào sàn
jiāo sàn
mí sàn
fèi sàn
dǎ sàn
guāi sàn
dài sàn
màn sàn
diāo sàn
shí sàn
pàn sàn
yōu sàn
shū sǎn
biào sàn
yuán sàn
pán sàn
fǔ sàn
táo sàn
zǒu sàn
shī sàn
xíng sàn
pō sàn
cuàn sàn
xiǔ sàn
chuī sàn
xián sǎn
mǐ sàn
bèi sàn
fā sàn
fán sàn
fēng sàn
mǎn sàn
sōng sàn
nú sàn
liú sàn
sōng sǎn
bié sàn
dì sàn
wǎ sàn
bù sàn
sè sàn
dùn sàn
mí sàn
zhōng sàn
pōu sàn
wán sàn
pǔ sàn
pò sàn
fēn sàn
chì sàn
shī sàn
pī san
jù sàn
kuì sàn
sì sàn
báo sàn
sēn sàn
chū sàn
shū sàn
tuí sàn
fàng sàn
hào sàn
lí sàn
jiǎo sàn
bō sàn
biàn sàn
xié sàn
jiě sàn
jiǎn sàn
bèng sàn
huáng sàn
zhēng sàn
mí sàn
lán sàn
xiāo sàn
⒈ 指超越规定去放赈济民。
引《魏书·李平传》：“武川镇民飢，镇将任款请贷未许，擅开仓賑恤，有司绳以费散之条，免其官爵。”
《旧唐书·食货志下》：“其江淮义仓，下湿不堪久贮，若无船可运，三两年色变，即给贷费散，公私无益。”
⒉ 糜费丧失。
引《旧唐书·孝友传·李日知》：“卒后，少子伊衡，以妾为妻，费散田宅，仍列讼诸兄，家风替矣。”
费fèi(1)（名）费用。(2)（动）花费；耗费：～钱｜～时。(3)（Fèi）姓。
散读音：sàn,sǎn[ sàn ]1. 分开，由聚集而分离：分散。解散。涣散。散落。散失。散逸。
2. 分布，分给：散布。散发（fā）。天女散花。
3. 排遣：散心。散闷（mèn）。
4. 解雇：他干的不好，让那家饭店给散了。