yán shì
yán huà
yán lù
yán shēng
yán qì
yán lún
yán cì
yán wù
yán qín
yán sè
yán pò
yán tán
yán shù
yán duān
yán biǎo
yán bǐ
yán shì
yán xiè
yán guī
yán jù
yán shuō
yán xiào
yán dìng
yán tí
yán yù
yán cí
yán huān
yán cè
yán zhì
yán gào
yán qiǎo
yán jiàn
yán jué
yán zhì
yán guān
yán chuán
yán zhě
yán dào
yán quán
yán xià
yán yuàn
yán yì
yán niàn
yán qīng
yán zhòng
yán duō
yán tǔ
yán lán
yán bié
yán lùn
yán mò
yán yán
yán dé
yán nè
yán róng
yán fā
yán jīn
yán xuè
yán yì
yán yīn
yán dòng
yán jiào
yán fú
yán xuān
yán xì
yán duì
yán gōng
yán miàn
yán niǎo
yán zhǐ
yán luàn
yán wén
yán wèn
yán fèi
yán shǐ
yán yǒng
yán chēng
yán zé
yán quán
yán guān
yán nà
yán fù
yán jiǎng
yán mào
yán zhōng
yán xiàng
yán shū
yán jué
yán chì
yán yǔ
yán shèn
yán míng
yán zhuàng
yán qíng
yán chuǎn
yán kōng
yán xíng
yán yuē
yán cí
yán yǔ
yán zhāng
yán sì
yán zhǎn
yán hé
yán zhì
yán xìn
⒈ 谓以言语解说。
引《陈书·傅縡传》：“言为心使，心受言詮。”
唐张说《闻雨》诗：“声真不世识，心醉岂言詮。”
清黄景仁《题钱舜举画林和靖小像》诗：“此花只合先生诗，便著言詮都絶俗。”
吕澂《中国佛学源流略讲》第六讲：“真谛本身是无相，谈不上什么区别，但真谛之说为真谛，仍需要言诠。”
⒉ 引申指语言的迹象。
引《古尊宿语录·舒州龙门佛眼和尚普说语录》：“古人不得已，向无言詮处假立言詮，无方便中巧施方便。”
元耶律楚材《琴道喻五十韵以勉忘忧进道》：“知是圣人道，安得形言詮！”
《花月痕》第十五回：“采秋説道：‘人之相知，贵相知心，落了言詮，已非上乘。’”
言yán(1)（名）话：～语｜语～｜格～。(2)（动）说：～之有理｜畅所欲～。(3)（量）汉语的一个字叫一言：五～诗。(4)姓。
诠读音：quán诠quán(1)（动）〈书〉说明；解释。(2)（名）真理。