yán hé
yán róng
yán qīng
yán jué
yán lù
yán zhuàng
yán nà
yán biǎo
yán shuō
yán cí
yán kōng
yán cè
yán xiè
yán jiǎng
yán duì
yán yǔ
yán zhòng
yán fú
yán duān
yán shū
yán zé
yán jù
yán shì
yán xì
yán xuān
yán cí
yán tǔ
yán fèi
yán qíng
yán fù
yán shì
yán huà
yán jiàn
yán gōng
yán lán
yán bié
yán zhāng
yán wù
yán xuè
yán zhōng
yán quán
yán jīn
yán jiào
yán zhì
yán yuàn
yán xìn
yán qiǎo
yán zhì
yán xiào
yán yì
yán guān
yán mò
yán zhì
yán shǐ
yán dé
yán dìng
yán shēng
yán niǎo
yán jué
yán huān
yán guān
yán nè
yán miàn
yán yǒng
yán lùn
yán yù
yán xià
yán gào
yán qín
yán xiàng
yán chēng
yán xíng
yán yǔ
yán quán
yán qì
yán zhǐ
yán guī
yán yuē
yán bǐ
yán yán
yán sè
yán wèn
yán luàn
yán yīn
yán tán
yán pò
yán wén
yán duō
yán tí
yán lún
yán míng
yán sì
yán fā
yán yì
yán cì
yán mào
yán chuǎn
yán chuán
yán chì
yán zhě
yán dòng
yán dào
yán zhǎn
yán niàn
yán shù
yán shèn
gāng tǔ
yán tǔ
yuě tǔ
tán tǔ
lù tǔ
qìng tǔ
hāi tǔ
tuò tǔ
tán tǔ
lú tǔ
cí tǔ
qīng tǔ
zhū tǔ
cí tǔ
mèn tǔ
yī tǔ
ǒu tù
tuī tǔ
yǎo tǔ
hán tǔ
qīng tǔ
gòng tǔ
ǒu tǔ
yīn tǔ
tūn tǔ
jù tù
ōu tù
wù tǔ
pēn tǔ
xián tǔ
fā tǔ
⒈ 言谈。
引《南齐书·倖臣传·纪僧真》：“僧真容貌言吐，雅有士风。”
《南史·到洽传》：“洽美容质，善言吐。”
言yán(1)（名）话：～语｜语～｜格～。(2)（动）说：～之有理｜畅所欲～。(3)（量）汉语的一个字叫一言：五～诗。(4)姓。
吐读音：tǔ,tù[ tǔ ]1. 使东西从口里出来：吐痰。吞吐。吐刚茹柔（吐出硬的，吃下软的；喻欺软怕硬）。
2. 放出，露出：高粱吐穗。吐故纳新。
3. 说出：吐话。一吐为快。