yán jué
yán jiàn
yán xuè
yán guān
yán zhě
yán quán
yán chì
yán jù
yán cì
yán dào
yán zhǐ
yán yì
yán tán
yán huān
yán chuán
yán chēng
yán wén
yán shì
yán fù
yán yǔ
yán xiè
yán qiǎo
yán shēng
yán xiào
yán róng
yán huà
yán yuē
yán yǒng
yán niǎo
yán jué
yán xuān
yán qín
yán yǔ
yán zhì
yán fèi
yán qíng
yán zhuàng
yán jīn
yán xiàng
yán duān
yán chuǎn
yán xià
yán zhì
yán guān
yán shù
yán niàn
yán lán
yán biǎo
yán xì
yán sì
yán qì
yán gōng
yán yù
yán zhǎn
yán duō
yán yì
yán tǔ
yán miàn
yán kōng
yán dòng
yán pò
yán quán
yán cí
yán yán
yán yīn
yán yuàn
yán nà
yán míng
yán lù
yán mào
yán fú
yán sè
yán jiào
yán zhāng
yán shuō
yán zhòng
yán zhì
yán shèn
yán shǐ
yán duì
yán wù
yán xíng
yán tí
yán guī
yán bǐ
yán mò
yán jiǎng
yán gào
yán cè
yán zhōng
yán shū
yán cí
yán dìng
yán dé
yán wèn
yán shì
yán luàn
yán fā
yán bié
yán nè
yán qīng
yán xìn
yán hé
yán zé
yán lùn
yán lún
yuān yǒng
xiàng yǒng
cháo yǒng
ōu yǒng
dǎo yǒng
xiào yǒng
fēng yǒng
yí yǒng
gǎn yǒng
hán yǒng
yàn yǒng
fěng yǒng
jiē yǒng
qǐ yǒng
fù yǒng
gē yǒng
sòng yǒng
wǔ yǒng
yáo yǒng
zá yǒng
duǎn yǒng
zuǐ yǒng
zǎo yǒng
yín yǒng
gū yǒng
bā yǒng
fù yǒng
yáo yǒng
piān yǒng
shǎng yǒng
hán yǒng
shī yǒng
yán yǒng
hàn yǒng
měi yǒng
cuì yǒng
yǎ yǒng
tán yǒng
yín yǒng
gē yǒng
jiān yǒng
lǎng yǒng
wú yǒng
gēng yǒng
kuāng yǒng
gē yǒng
⒈ 言谈吟咏。
引《晋书·谢安传》：“寓居会稽，与王羲之及高阳许询 、桑门支遁游处，出则渔弋山水，入则言咏属文，无处世意。”
《晋书·羊祜传》：“祜乐山水，每风景，必造峴山，置酒言咏，终日不倦。”
言yán(1)（名）话：～语｜语～｜格～。(2)（动）说：～之有理｜畅所欲～。(3)（量）汉语的一个字叫一言：五～诗。(4)姓。
咏读音：yǒng咏yǒng(1)（动）本义：唱；依着一定的腔调缓慢的诵读：唱；依着一定的腔调缓慢的诵读(2)（动）用诗词等来叙述：～雪｜～梅｜～史。