yán lún
yán shù
yán quán
yán nè
yán yì
yán shèn
yán gào
yán bié
yán duō
yán xiào
yán quán
yán qíng
yán zé
yán tí
yán cè
yán jiàn
yán xià
yán niàn
yán jué
yán dìng
yán zhǐ
yán cí
yán duì
yán yǒng
yán yǔ
yán xuè
yán lán
yán shì
yán qín
yán pò
yán hé
yán luàn
yán wù
yán mò
yán róng
yán yuàn
yán cì
yán shǐ
yán chuán
yán duān
yán nà
yán cí
yán zhōng
yán dòng
yán yǔ
yán chì
yán sì
yán wèn
yán míng
yán yù
yán yīn
yán zhǎn
yán guān
yán guī
yán qì
yán qīng
yán gōng
yán zhāng
yán tǔ
yán huà
yán fú
yán shuō
yán fù
yán dào
yán lù
yán fā
yán xuān
yán zhì
yán xiàng
yán biǎo
yán zhì
yán shēng
yán lùn
yán niǎo
yán xìn
yán jiào
yán shì
yán dé
yán kōng
yán yì
yán jué
yán zhòng
yán shū
yán huān
yán jiǎng
yán chuǎn
yán jù
yán jīn
yán tán
yán chēng
yán bǐ
yán zhì
yán wén
yán xiè
yán xì
yán yán
yán fèi
yán mào
yán guān
yán zhuàng
yán sè
yán miàn
yán zhě
yán xíng
yán yuē
yán qiǎo
qiáng zhě
bǎo zhě
sǐ zhě
huǒ zhě
lǎ zhě
zuó zhě
yáng zhě
liǎng zhě
xuàn zhě
qián zhě
ruò zhě
nóng zhě
yán zhě
jiàng zhě
biān zhě
rén zhě
dú zhě
bìng zhě
kě zhě
gài zhě
qí zhě
huáng zhě
xián zhě
hè zhě
qián zhě
gǔ zhě
shèn zhě
zhī zhě
bīn zhě
juàn zhě
yě zhě
zhī zhě
mǒu zhě
zūn zhě
máng zhě
zuò zhě
bǐ zhě
dié zhě
wù zhě
bó zhě
shì zhě
bīng zhě
càn zhě
lái zhě
huàn zhě
yè zhě
yǒng zhě
guà zhě
xián zhě
chá zhě
xiāng zhě
mò zhě
yī zhě
huàn zhě
zhì zhě
yè zhě
xué zhě
jìng zhě
lǎo zhě
wǎng zhě
jiè zhě
mò zhě
xiòng zhě
liáo zhě
zhǎng zhě
ā zhě
ōu zhě
cóng zhě
rì zhě
xíng zhě
xī zhě
hé zhě
kuáng zhě
jìng zhě
bǔ zhě
zhàng zhě
nǎng zhě
hòu zhě
zhì zhě
huò zhě
zhēn zhě
wáng zhě
nǎi zhě
hòu zhě
bǐ zhě
yì zhě
zhù zhě
fāng zhě
fù zhě
shì zhě
shèng zhě
néng zhě
hòu zhě
huò zhě
hù zhě
wū zhě
yún zhě
mén zhě
xiān zhě
bì zhě
bù zhě
xīng zhě
qǐng zhě
qǐ zhě
cǐ zhě
jì zhě
liè zhě
gǔ zhě
nǎi zhě
tián zhě
shǐ zhě
lì zhě
⒈ 指谏官。
引宋邵伯温《闻见前录》卷二：“仁宗以微物赐僧，尚畏言者，此所以致太平也。”
宋岳珂《桯史·鸿庆铭墓》：“余在故府时，有同朝士为某人作行状，言者摘其事，以为士大夫之不忍为，即日罢去。”
清戴名世《赞理河务佥事陈君墓表》：“及言者纷起，司马罢去，詔君就司寇狱；时君已病閲数月矣！”
言yán(1)（名）话：～语｜语～｜格～。(2)（动）说：～之有理｜畅所欲～。(3)（量）汉语的一个字叫一言：五～诗。(4)姓。
者读音：zhě者zhě(1)（助）用在形容词或动词后面；或带有形容词或动词的词组后面；表示有此属性或做此动作的人或事物：黄须～｜卖柑～｜符合标准～。(2)（助）用在某某工作、某某主义后面；表示从事某项工作或信仰某个主义的人：文艺工作～｜共产主义～。(3)（助）〈书〉用在“二、三、数”等数词后面；指上文所说的几件事物：二～必居其一｜两～缺一不可。(4)（助）〈书〉用在词、词组、分句后面表示停顿：风～；空气流动而成。(5)（助）用在句尾表示命令语气（多见于早期白话）：路上小心在意～！者zhě（代）同“这”（多见于早期白话）：～番｜～边。