tú gū
tú mén
tú gè
tú wéi
tú yáng
tú xiàn
tú wěn
tú shì
tú fāng
tú kuài
tú shā
tú dāo
tú gǒu
tú yán
tú bó
tú gū
tú hé
tú cán
tú jiǎo
tú mù
tú kuì
tú wù
tú bó
tú fù
tú bāo
tú kuī
tú lù
tú kuài
tú ròu
tú qí
tú sū
tú lù
tú zuǒ
tú zǐ
tú niú
tú gōng
tú dú
tú bó
tú jiā
tú jiě
tú jiǎo
tú miè
tú pì
tú fū
tú shì
tú sì
tú jiǎn
tú guó
tú ér
tú kū
tú diào
tú liè
tú àn
tú shāo
tú bǎo
tú hù
tú mǔ
tú jiǎo
tú jué
tú zhǎn
tú làn
tú rén
tú lóng
kuì miè
gōng miè
è miè
qù miè
huǐ miè
yù miè
xuē miè
pū miè
mó miè
cuī miè
jìn miè
xī miè
wū miè
tú miè
qī miè
juān miè
mó miè
yǔn miè
míng miè
màn miè
guī miè
fén miè
cù miè
fǔ miè
qīng miè
shí miè
xiǔ miè
lè miè
huàn miè
jué miè
jiāo miè
pēng miè
jiān miè
pò miè
fù miè
zuó miè
lún miè
yǎn miè
huǐ miè
wáng miè
gé miè
chú miè
niè miè
dǎ miè
àn miè
wù miè
qiāng miè
kān miè
yān miè
bō miè
sǎo miè
xiāo miè
shēng miè
shì miè
mí miè
diāo miè
zhū miè
yì miè
mí miè
jué miè
zéi miè
wú miè
qiān miè
qǐn miè
chǎn miè
mái miè
qǐ miè
chǎn miè
tǎo miè
jiǎo miè
xī miè
jī miè
xiàn miè
bīn miè
huàn miè
xiāo miè
cán miè
kū miè
zhǎn miè
jì miè
fán miè
sàn miè
fáng miè
tì miè
tì miè
sǐ miè
wéi miè
wū miè
huī miè
xī miè
jiān miè
lù miè
diàn miè
jiù miè
kè miè
zú miè
chéng miè
sī miè
shēng miè
qín miè
jì miè
mǐn miè
yí miè
āi miè
xiāo miè
yǔn miè
huàn miè
jiàn miè
dàng miè
míng miè
huài miè
liè miè
tián miè
bào miè
yān miè
chú miè
jiǎn miè
méng miè
fèi miè
duàn miè
qīn miè
rù miè
mó miè
pú miè
huì miè
biàn miè
sào miè
⒈ 杀尽；摧毁。
引《汉书·严助传》：“今以兵入其地，此必震恐，以有司为欲屠灭之也。”
晋葛洪《抱朴子·自叙》：“尔乃奔波亡走，殆至屠灭。”
宋苏辙《六国论》：“不知出此，而乃贪疆埸尺寸之利，背盟败约，以自相屠灭。”
清戴名世《窦成传》：“当是时， 江北诸郡县皆屠灭，独桐城屡围不能破。”
赶尽杀绝。
1.宰杀（牲畜）：～宰。
2.屠杀：～城（攻破城池后屠杀城中的居民）。
3.姓。
灭读音：miè灭miè(1)（动）熄灭：火～了｜灯～了。(2)（动）使熄灭：～灯｜沙土可以～火。(3)（动）淹没：～顶。(4)（动）消灭；灭亡：自生自～｜物质～。(5)（动）使不存在；使消灭：～蝇｜长自己志气；～敌人威风。