liè miè
yì miè
jué miè
tú miè
mǐn miè
jī miè
jiǎo miè
bào miè
sī miè
sǎo miè
pò miè
pú miè
qīng miè
wú miè
jìn miè
màn miè
fén miè
tì miè
zuó miè
xī miè
mó miè
jì miè
shēng miè
xī miè
juān miè
qǐn miè
qiāng miè
guī miè
bō miè
rù miè
huī miè
kān miè
zú miè
shì miè
jiāo miè
jiān miè
wáng miè
niè miè
huì miè
sàn miè
yān miè
lún miè
yǔn miè
yí miè
yǎn miè
xī miè
míng miè
āi miè
mí miè
gé miè
chǎn miè
kuì miè
lè miè
gōng miè
àn miè
pēng miè
shēng miè
qī miè
wū miè
lù miè
jiàn miè
cán miè
xiāo miè
huǐ miè
wéi miè
jiǎn miè
huàn miè
xiāo miè
huàn miè
bīn miè
duàn miè
fǔ miè
fán miè
xiǔ miè
huǐ miè
pū miè
cù miè
chéng miè
xiàn miè
chǎn miè
zhǎn miè
yān miè
cuī miè
mó miè
wù miè
shí miè
yǔn miè
biàn miè
wū miè
mái miè
qiān miè
mó miè
qǐ miè
diàn miè
kè miè
dàng miè
diāo miè
qīn miè
kū miè
sǐ miè
è miè
méng miè
mí miè
tián miè
fèi miè
míng miè
qù miè
sào miè
jì miè
fù miè
tǎo miè
jiān miè
huàn miè
fáng miè
tì miè
huài miè
xuē miè
dǎ miè
zéi miè
xiāo miè
chú miè
jiù miè
zhū miè
yù miè
chú miè
jué miè
qín miè
湮灭yānmiè
(1) 埋没;磨灭
例湮灭而不称者,不可胜数。——司马相如《封禅文》英bury in oblivion;annihilate⒈ 埋没;磨灭。
引《史记·游侠列传》:“自秦以前,匹夫之侠,湮灭不见,余甚恨之。”
北魏杨衒之《洛阳伽蓝记·宝光寺》:“逸曰:‘ 晋朝三十二寺尽皆湮灭,惟此寺独存。’”
唐刘知几《史通·诸晋史》:“而为晋学者,曾未之知,儻湮灭不行,良可惜也。”
明张居正《敕封承德郎刑部山西司主事云谷曹公墓表》:“夫世未尝无瓌伟倜儻之士也,或远跡於鹿豕,或泥蟠於巖穴,乏青云之媒,闕驥尾之援,长湮灭而无闻者多矣。”
田北湖《论文章源流》:“然而自汉及唐,陈迹湮灭。”
⒉ 消灭;销毁。
引三国魏何晏《景福殿赋》:“彼吴蜀之湮灭,固可翘足而待之。”
《三国志·蜀志·先主传》:“曹丕篡弑,湮灭汉室。”
《南史·文学传·颜协》:“其文集二十卷,遇火湮灭。”
师陀《期待》:“他死了好几年,从人世上湮灭好几年,还一年一年被等待,被想念。”
埋没。
1. 埋没:湮灭。湮没(mò)。
2. 淤塞,堵塞:“昔者禹之湮洪水,决江河。”
灭读音:miè灭miè(1)(动)熄灭:火~了|灯~了。(2)(动)使熄灭:~灯|沙土可以~火。(3)(动)淹没:~顶。(4)(动)消灭;灭亡:自生自~|物质~。(5)(动)使不存在;使消灭:~蝇|长自己志气;~敌人威风。