tǎo shè
tǎo qǐ
tǎo huān
tǎo zū
tǎo liàn
tǎo xián
tǎo chī
tǎo mǐ
tǎo qín
tǎo qíng
tǎo sōu
tǎo jiàn
tǎo dǎ
tǎo lǐ
tǎo gōng
tǎo zéi
tǎo sōu
tǎo mìng
tǎo bào
tǎo lèi
tǎo lùn
tǎo chóu
tǎo zhé
tǎo hé
tǎo zhū
tǎo tì
tǎo qù
tǎo chūn
tǎo chóu
tǎo kǒu
tǎo suí
tǎo lǔ
tǎo chú
tǎo jià
tǎo miè
tǎo fàn
tǎo tiáo
tǎo chà
tǎo jiān
tǎo bèi
tǎo sào
tǎo hǎi
tǎo fú
tǎo diàn
tǎo guāi
tǎo píng
tǎo qín
tǎo tóu
tǎo èr
tǎo qīn
tǎo qiào
tǎo yào
tǎo shèng
tǎo qián
tǎo jiào
tǎo lù
tǎo dù
tǎo chāo
tǎo bǔ
tǎo jiǎo
tǎo luàn
tǎo kuì
tǎo lái
tǎo xī
tǎo shì
tǎo zhào
tǎo sǐ
tǎo zhài
tǎo xián
tǎo cè
tǎo guān
tǎo huàn
tǎo lì
tǎo huà
tǎo nì
tǎo pò
tǎo lǔ
tǎo ráo
tǎo xí
tǎo cù
tǎo jiū
tǎo qiū
tǎo bǎo
tǎo jué
tǎo liǎn
tǎo dàng
tǎo yàn
tǎo qiǎo
tǎo qì
tǎo hǎo
tǎo zhēng
tǎo shān
tǎo xí
tǎo yán
tǎo pū
tǎo yuán
tǎo jí
tǎo xǐ
tǎo fá
tǎo shuō
tǎo zhāi
tǎo qǔ
tǎo yuè
yǔn miè
míng miè
xiāo miè
diāo miè
è miè
mó miè
fáng miè
xiāo miè
rù miè
zuó miè
lù miè
yǎn miè
liè miè
qiān miè
mó miè
qín miè
huàn miè
xiǔ miè
méng miè
zéi miè
lún miè
tì miè
jī miè
wū miè
mǐn miè
xī miè
jué miè
shēng miè
pò miè
yǔn miè
zú miè
cuī miè
kè miè
shì miè
āi miè
kuì miè
jué miè
yì miè
chǎn miè
mái miè
pū miè
mí miè
chú miè
huì miè
dàng miè
tì miè
bào miè
niè miè
qiāng miè
jiǎn miè
xī miè
sī miè
huī miè
jiǎo miè
qù miè
sào miè
sàn miè
fán miè
mó miè
yí miè
chéng miè
fù miè
jiān miè
huài miè
zhǎn miè
fèi miè
yān miè
fǔ miè
wú miè
bīn miè
xuē miè
jiù miè
juān miè
tǎo miè
duàn miè
cán miè
chǎn miè
jì miè
biàn miè
jiàn miè
yù miè
bō miè
shēng miè
wáng miè
míng miè
wū miè
qǐ miè
qīn miè
jiān miè
qīng miè
cù miè
àn miè
huǐ miè
kū miè
wù miè
sǐ miè
pú miè
tián miè
xiàn miè
huǐ miè
lè miè
xī miè
fén miè
jì miè
xiāo miè
pēng miè
chú miè
màn miè
kān miè
huàn miè
diàn miè
dǎ miè
jiāo miè
yān miè
shí miè
wéi miè
tú miè
gōng miè
qǐn miè
huàn miè
mí miè
zhū miè
qī miè
sǎo miè
gé miè
jìn miè
guī miè
⒈ 讨治扑灭。
引《后汉书·郑太传》：“今明公秉国平正，讨灭宦竪，忠义克立。”
唐彦琮《唐护法沙门法琳别传》：“汉帝遣河南尹何进，将兵讨灭。”
讨tǎo(1)（动）索取；请求：～债｜乞～。(2)（动）娶：～亲。(3)（动）招惹：～嫌｜～厌。(4)（动）讨论：探～｜研～。
灭读音：miè灭miè(1)（动）熄灭：火～了｜灯～了。(2)（动）使熄灭：～灯｜沙土可以～火。(3)（动）淹没：～顶。(4)（动）消灭；灭亡：自生自～｜物质～。(5)（动）使不存在；使消灭：～蝇｜长自己志气；～敌人威风。