màn mǎng
màn kuì
màn yì
màn cháng
màn lán
màn làn
màn jiāng
màn zhǐ
màn lù
màn jiā
màn bǐ
màn yuán
màn yǔ
màn hú
màn mí
màn làng
màn shī
màn gē
màn guàn
màn bù
màn ěr
màn pō
màn mà
màn qiǎn
màn màn
màn lù
màn sǒu
màn tán
màn mǒ
màn xìng
màn dú
màn shuō
màn yān
màn yuǎn
màn shā
màn huàn
màn sàn
màn tóu
màn xiàn
màn kòu
màn tiān
màn tí
màn lǐ
màn chāo
màn xiè
màn dàn
màn xì
màn àn
màn chéng
màn pǐn
màn huà
màn shì
màn láng
màn dào
màn xiě
màn kǒu
màn liú
màn chán
màn méi
màn yě
màn kuáng
màn hú
màn hàn
màn zhe
màn miè
màn gǎng
màn yún
màn shī
màn huà
màn kōng
màn yí
màn lè
màn yǎn
màn jìn
màn shí
màn yín
màn bō
màn hè
màn kè
màn lüè
màn jué
màn wèi
màn juǎn
màn yán
màn mí
màn zhì
màn sù
màn lì
màn zī
màn wén
màn ér
màn qiáng
màn yǎn
màn miàn
màn yǔ
màn rán
màn shān
màn yán
màn bāo
màn luàn
màn huàn
màn zhǒng
màn shū
màn wū
màn xián
màn yīng
màn cì
màn shēng
màn yóu
xī miè
jī miè
xiàn miè
guī miè
xiāo miè
kān miè
yù miè
huài miè
diàn miè
xuē miè
dàng miè
sǐ miè
jiān miè
tì miè
yān miè
huī miè
huàn miè
xī miè
mó miè
chú miè
sào miè
tǎo miè
mó miè
mái miè
shì miè
fù miè
wéi miè
qǐ miè
fǔ miè
lè miè
bào miè
chǎn miè
tú miè
yǎn miè
huàn miè
rù miè
pēng miè
xiāo miè
qīn miè
cán miè
yì miè
jì miè
jiǎn miè
bīn miè
kū miè
kuì miè
yǔn miè
diāo miè
cuī miè
wù miè
qīng miè
è miè
dǎ miè
fán miè
chú miè
jué miè
sī miè
qī miè
huì miè
míng miè
fén miè
pú miè
jiàn miè
qiāng miè
jì miè
míng miè
jiān miè
juān miè
zhū miè
pū miè
jiǎo miè
niè miè
yǔn miè
huǐ miè
chéng miè
tián miè
jiāo miè
lù miè
qǐn miè
wáng miè
liè miè
zú miè
cù miè
zhǎn miè
jiù miè
shēng miè
jìn miè
àn miè
jué miè
mó miè
bō miè
qù miè
mí miè
tì miè
yān miè
āi miè
shēng miè
fáng miè
wú miè
zéi miè
sǎo miè
shí miè
pò miè
fèi miè
yí miè
lún miè
huàn miè
mǐn miè
duàn miè
méng miè
mí miè
xiāo miè
xī miè
gé miè
xiǔ miè
sàn miè
kè miè
qín miè
wū miè
gōng miè
màn miè
chǎn miè
huǐ miè
qiān miè
biàn miè
wū miè
zuó miè
磨灭，模糊难辨。
埋没。
淹没。
⒈ 磨灭，模糊难辨。
引《后汉书·文苑传·祢衡》：“﹝禰衡﹞始达潁川，乃阴怀一刺，既而无所之适，至於刺字漫灭。”
宋王安石《游褒禅山记》：“距洞百餘步有碑仆道，其文漫灭，独其为文犹可识，曰‘花山’。”
清周亮工《老仆叹》诗：“老僕怀书字漫灭，长跪视人人不接。”
鲁迅《＜嵇康集＞跋》：“今於原字校佳及义得两通者，仍依原钞，用存其旧。其漫灭不可辨认者，则从校人，可惋惜也。”
⒉ 埋没。
引宋苏辙《私试进士策问》之二七：“《易》、《诗》、《书》皆立学官，《春秋》虽不用，而其书亦不废。惟大《乐》沦弃，漫灭无文。”
清顾炎武《三朝纪事阙文序》：“臣祖二十年抄録之勤，不忍令其漫灭，以负先人之志。”
⒊ 淹没。
引宋苏轼《录进单锷吴中水利书》：“凡欲疏通，必下而上。先治下，则上之水无不流；若先治上，则水皆趋下，漫灭下道，而不可施功力，其势理然也。”
字迹遭水浸蚀而消失。引申为模糊难辨的样子。
漫màn(1)（动）水过满；向外流：水～出来了。(2)（形）到处都是；遍：～山遍野｜黄沙～天｜～天大雾。(3)（动）不受约束；随便：散～｜～谈｜～无目的。
灭读音：miè灭miè(1)（动）熄灭：火～了｜灯～了。(2)（动）使熄灭：～灯｜沙土可以～火。(3)（动）淹没：～顶。(4)（动）消灭；灭亡：自生自～｜物质～。(5)（动）使不存在；使消灭：～蝇｜长自己志气；～敌人威风。