huān fú
huān hài
huān shì
huān wèi
huān gòu
huān yú
huān mù
huān sǒng
huān yì
huān yā
huān kāng
huān ài
huān qù
huān chàng
huān shuō
huān yǐn
huān xìng
huān hāi
huān nào
huān tóu
huān kuài
huān chǔ
huān hé
huān gē
huān jìng
huān chǎng
huān yuè
huān yì
huān qī
huān yán
huān jūn
huān xǔ
huān dòng
huān qiè
huān juàn
huān xiào
huān tuán
huān jù
huān gù
huān xīng
huān huì
huān biàn
huān tàn
huān tài
huān xīn
huān téng
huān yàn
huān dài
huān yè
huān cóng
huān sòng
huān shēng
huān jiào
huān ēn
huān qīn
huān jǔ
huān hǎo
huān qī
huān rè
huān yù
huān chàng
huān mù
huān dù
huān jiā
huān jiāo
huān mén
huān xiá
huān yú
huān yàn
huān yàn
huān hǒng
huān shǎng
huān yú
huān shi
huān xǐ
huān rú
huān yǒu
huān nì
huān qíng
huān yóu
huān biàn
huān guó
huān xiào
huān chì
huān qì
huān yù
huān yíng
huān róng
huān lè
huān lín
huān méng
huān yǒng
huān yán
huān jué
huān róu
huān gē
huān rán
huān xīn
huān shì
huān hū
huān qìng
huān xiū
huān yàn
huān yù
huān gǎn
huān yuè
huān bó
huān chén
huān hé
huān shì
huān róng
huān yǔ
huān xīn
huān xuè
huān xiào
huān xié
huān qià
⒈ 欢欣。
引《晏子春秋·谏下二二》：“为妻之道，使其众妾皆得欢忻于其夫，谓之不嫉。”
汉王充《论衡·明雩》：“礼之心悃愊，乐之意欢忻。悃愊以玉帛效心，欢忻以钟鼓验意。”
唐孟郊《南阳公请东樱桃亭子春宴》诗：“赏异出嚣杂，折芳积欢忻。”
宋陆游《书怀示子遹》诗：“东望故山百餘里，父老欢忻来接迎。”
欢喜欣悦。