huān jiào
huān hǒng
huān hǎo
huān qīn
huān hài
huān yú
huān hāi
huān kāng
huān yú
huān xiū
huān róu
huān yuè
huān biàn
huān qià
huān xiá
huān fú
huān xīn
huān chàng
huān xiào
huān hū
huān qíng
huān yù
huān mù
huān yú
huān qù
huān yàn
huān xiào
huān tài
huān chén
huān ēn
huān xuè
huān juàn
huān yàn
huān gù
huān dòng
huān xīn
huān jǔ
huān yuè
huān yíng
huān róng
huān gòu
huān chì
huān sòng
huān sǒng
huān rè
huān yǐn
huān mén
huān jūn
huān yù
huān dài
huān jù
huān róng
huān yán
huān xǔ
huān guó
huān yán
huān yì
huān jìng
huān qiè
huān yù
huān yǒu
huān méng
huān huì
huān shuō
huān kuài
huān xiào
huān jué
huān yǔ
huān lín
huān shēng
huān yàn
huān qī
huān yóu
huān hé
huān yàn
huān gǎn
huān tuán
huān tàn
huān dù
huān shì
huān qìng
huān gē
huān bó
huān nì
huān yì
huān shi
huān shì
huān xīn
huān yā
huān mù
huān biàn
huān cóng
huān gē
huān xié
huān yǒng
huān wèi
huān rú
huān yè
huān téng
huān nào
huān xīng
huān qì
huān shǎng
huān rán
huān ài
huān jiā
huān hé
huān jiāo
huān shì
huān lè
huān chǔ
huān qī
huān chǎng
huān xǐ
huān xìng
huān chàng
huān tóu
jùn kuài
chěng kuài
bǔ kuài
tōu kuài
shū kuài
dǔ kuài
sōng kuai
yú kuài
líng kuài
kǒu kuài
kuān kuài
qíng kuài
xùn kuài
jiǎn kuài
jiàn kuài
lì kuài
jiā kuài
liáng kuài
tòu kuài
qiào kuài
zhí kuài
fēng kuài
jiā kuài
chēng kuài
bù kuài
mìng kuài
jùn kuài
cū kuài
qīng kuài
fān kuài
jǐng kuài
yī kuài
mó kuài
zéi kuài
qǔ kuài
chàng kuài
háo kuài
gǎn kuài
fǔ kuài
mǎ kuài
fēi kuài
jùn kuài
liáng kuai
míng kuài
bù kuài
yǎn kuài
shuǎng kuai
cuì kuài
kuàng kuài
zuǐ kuài
chéng kuài
xián kuài
bīng kuài
pǔ kuài
jìn kuài
jiān kuài
kǎn kuài
qiǎng kuài
huān kuài
ěr kuài
sù kuài
jí kuài
tè kuài
huān kuài
zǎn kuài
xīn kuài
qīng kuài
mǎi kuài
xǐ kuài
qìng kuài
xiàn kuài
shǒu kuài
xióng kuài
tòng kuài
dīng kuài
qín kuai
mǐn kuài
chěng kuài
tōng kuài
dào kuài
jǐn kuài
tōu kuài
bǐ kuài
tái kuài
zào kuài
tái kuài
qiè kuài
欢快huānkuài
(1) 欢乐痛快;欢乐轻快
例一个欢快的故事例欢快的曲调英cheerful and light-hearted;lively⒈ 欢乐痛快；欢乐轻快。
引《后汉书·左雄传》：“圣造生谗贼废立之祸，生为天下所咀嚼，死为海内所欢快。”
宋范仲淹《寄题岘山羊公祠堂》诗：“太守一兴善，比户皆欢快。”
靳以《卖笑》：“在不十分欢快的情绪中吃过了一顿饭。”
⒉ 懽快：喜悦，快乐。
引宋王闢之《渑水燕谈录·知人》：“庆歷二年， 仁宗用范文正公参知政事， 韩魏公、富韩公为枢密副使，天下人心莫不懽快。”
欢乐痛快、欢乐轻快。
欢huān(1)（形）快乐；高兴：～度｜～呼｜～庆。(2)（形）〈方〉起劲；活跃：撒～｜雨下得～。
快读音：kuài快kuài(1)（形）基本义：速度高；费的时间短。(2)（形）赶快；从速：～来帮忙｜大个～上。(3)（形）快要；将要：天～亮了｜他～四十岁了。(4)（形）灵敏：脑子～｜眼疾手～。(5)（形）锋利（跟‘钝’相对）：菜刀磨～了。(6)（形）爽快；痛快；直截了当：～人～语。(7)（形）愉快；高兴：～快｜拍手称～｜大～人心。