huān xiū
huān yàn
huān yǐn
huān chàng
huān dài
huān ēn
huān xiào
huān yù
huān róu
huān xiào
huān qī
huān hài
huān bó
huān shi
huān yǒng
huān yàn
huān biàn
huān qìng
huān nào
huān hū
huān jiāo
huān chǎng
huān yán
huān xìng
huān xuè
huān dòng
huān cóng
huān fú
huān yì
huān xīng
huān xǐ
huān lè
huān jué
huān méng
huān xǔ
huān yè
huān qì
huān shì
huān yú
huān tàn
huān jù
huān tài
huān guó
huān yì
huān qiè
huān chàng
huān tuán
huān jūn
huān hé
huān téng
huān chén
huān yā
huān hǒng
huān mén
huān ài
huān chǔ
huān gù
huān hāi
huān xié
huān biàn
huān yàn
huān gòu
huān rán
huān nì
huān mù
huān yú
huān qià
huān yàn
huān jiā
huān gē
huān rè
huān wèi
huān qīn
huān xīn
huān yíng
huān jìng
huān qíng
huān hǎo
huān yóu
huān shēng
huān mù
huān sǒng
huān chì
huān yù
huān shǎng
huān hé
huān dù
huān yú
huān gē
huān xiá
huān yù
huān rú
huān tóu
huān shì
huān kuài
huān róng
huān xiào
huān róng
huān juàn
huān kāng
huān gǎn
huān xīn
huān yuè
huān lín
huān jiào
huān qù
huān sòng
huān shì
huān xīn
huān shuō
huān yán
huān qī
huān jǔ
huān yǔ
huān yuè
huān huì
huān yǒu
欢咍huānhāi
(1) 欢快。咍，[.好工具]喜悦，欢笑
例欢咍嗢噱。——清·黄宗羲《柳敬亭传》英be happy and cheerful⒈ 欢笑；欢乐。
引唐韩愈《感春》诗：“前随杜尹拜表回，笑言溢口何欢咍。”
宋王安石《和王微之登高斋》之二：“能招过客饮文字，山水又足供欢咍。”
宋沉遘《和江邻几送文丞相还游普安院》：“清赏何以娱，一枰聊为开；岂徒事争决，要相资欢咍。”
欢huān(1)（形）快乐；高兴：～度｜～呼｜～庆。(2)（形）〈方〉起劲；活跃：撒～｜雨下得～。
咍读音：hāi1.讥笑：为众人所～。
2.欢笑；喜悦：欢～。
3.同“咳”。