huān yuè
huān bó
huān yóu
huān jiāo
huān gē
huān hé
huān shuō
huān yì
huān shi
huān biàn
huān jǔ
huān gǎn
huān xīng
huān dù
huān chǎng
huān xiū
huān qīn
huān jué
huān yǐn
huān guó
huān hū
huān jiào
huān rè
huān nì
huān dài
huān rú
huān nào
huān mù
huān tóu
huān yíng
huān yǔ
huān shǎng
huān xīn
huān kāng
huān xuè
huān sòng
huān xiào
huān yù
huān rán
huān tuán
huān shēng
huān qìng
huān mù
huān yú
huān hāi
huān xīn
huān qiè
huān xǔ
huān hǒng
huān shì
huān shì
huān hài
huān chì
huān róng
huān ài
huān yì
huān biàn
huān lín
huān yuè
huān qī
huān qì
huān yán
huān yàn
huān yú
huān jūn
huān gù
huān róu
huān téng
huān ēn
huān yán
huān qià
huān fú
huān méng
huān cóng
huān yàn
huān juàn
huān yù
huān mén
huān qù
huān chàng
huān gòu
huān jiā
huān yàn
huān jìng
huān huì
huān chén
huān shì
huān sǒng
huān xīn
huān yù
huān chǔ
huān xiá
huān xǐ
huān yǒng
huān dòng
huān xié
huān yàn
huān tài
huān tàn
huān yè
huān wèi
huān xìng
huān xiào
huān qíng
huān yú
huān róng
huān yā
huān hé
huān hǎo
huān kuài
huān chàng
huān jù
huān lè
huān qī
huān xiào
huān yǒu
huān gē
(.好工具)欢娱huānyú
(1) 欢欣娱乐
英happy;amuse oneself;enjoy oneself⒈ 欢乐。
引汉班固《东都赋》：“於是圣上亲覩万方之欢娱，久沐浴乎膏泽。”
唐高适《别韦参军》诗：“欢娱未尽分散去，使我惆悵惊心神。”
赵朴初《蝶恋花·喜尼泊尔贵宾来访》词：“忆昔莲池开海会，多少风光，多少欢娱在！”
⒉ 懽娱：欢乐。
引汉刘歆《遂初赋》：“长恬淡以懽娱，固圣贤之所喜。”
宋梅尧臣《寄西京通判宋次道学士》诗：“当时交友都无几，欲问懽娱亦异今。”
欢喜快乐。汉．班固〈东都赋〉：「于是圣上亲睹万方之欢娱，久沐浴乎膏泽。」唐．高适〈别韦参军〉诗：「欢娱未尽分散去，使我惆怅惊心神。」也作「欢乐」。
欢娱（huān yú），指欢欣娱乐、欢愉。
欢huān(1)（形）快乐；高兴：～度｜～呼｜～庆。(2)（形）〈方〉起劲；活跃：撒～｜雨下得～。
娱读音：yú娱yú(1)（动）使快乐：聊以自～｜文～。(2)（形）快乐：～乐｜欢～。